نشریه ی غدیریه-بیانات استاد الهی

اون چیزی که کفاره‌ی گناهان است و بدی‌ها رو می‌بره «فاسباغ الوضوء فی السَّبرات» وقتی که هوا سرد است، وضو بگیره و دائم الوضوء باشه، دیگه نور علی نور می‌شه. اگه فردی در زمستان با آب سرد وضو گرفت، کفاره‌ی گناهانش است. چه‌قدر این کار آسونه! طرف می‌گه، من پول ندارم کفاره بدم، خب، وضو بگیر پول نمی‌خواد. «و المشی باللیل والنهار الی الجماعات» وقتی فردی به طرف مسجد و محل نماز بره، این هم کفاره است هر قدم که بر‌می‌داره، کفاره حساب می‌شه، هر قدم که برمی‌گرده، کفاره حساب می‌شه. «والمحافظه علی الصلوات» مواظبت داره که نمازهاش رو تنهایی نخونه، اگه این کار رو کرد و تنهایی نخوند، کفاره است؛ یعنی غیر از این‌که نماز جماعت، ثواب‌ها داره، کفاره هم هست.