۱۰۳۵* اون چیزی که از مُنجیات است، ترسیدن از خدا در پنهانی است. مؤمن این‌طوریه که در پنهانی نه تنها گناه نمی‌کنه، یه کارهایی هم می‌کنه که در علنی نمی‌تونه انجام بده. مومن در پنهانی نماز شب می‌خونه، در پنهانی استغفار می‌کنه، در پنهانی تو سجده گریه می‌کنه که در علنی این کارها رو انجام نمی‌ده؛ این همون خوف است. مومن دنبال یه خلوتیه، نمازی که بین جمع نمی‌تونه، بخونه، چون اگه بخواد در جمع بخونه، باهاش حرف می‌زنند، قطع می‌شه، هیچ کس هم نمی‌فهمه. احتمال این‌که در خفا از مؤمن خطا سر بزنه، اصلا نیست.