نشریه ی غدیریه-بیانات استاد الهی

شکر در نعمت، توبه در معصیت

«أعوذُ بِاللّهِ مِنَ الشَّیطانِ الْرَّجیم
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِيمِ»
«الْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعالَمِين وَ الصَّلَاةُ وَ السَّلَامُ عَلَى سَيِّدِنَا وَ نَبِيِّنَا وَ حَبِيبُ قُلُوبِنَا أبوألقاسِمِ مُصْطَفیٰ مُحَمَّد وَ عَلی آلِهِ الطَیِّبینَ الطَّاهِرِين ألمَعصومین وَ لَعنةُ اللهِ عَلَی أعدائِهِم أجمَعینِ مِنَ الان إلی قیامِ یَومِ الدّین»
«اَللّهُمَ صَلِّ عَلي علي بن مُوسَي الِّرِضا المَرُتَضي اَلاِمامِ التَّقيِّ النَّقيِّ وَ حُجَتِكَ عَلي مَن فَوقَ الاَرضِ و َمَن تَحت الثَّري اَلصِدّيقِ الشَّهيدِ صَلاةً كَثيرَةً تآمَّةً زاكِيَةً مُتَواصِلَةً مِتَواتِرَةً مُتَرادِفَة كَاَفضَلِ ما صَلَّيتَ عَلي اَحَدٍ مِن اوليائِكَ.»

«اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ، وَ اقْضِ عَنِّى كُلَّ مَا أَلْزَمْتَنِيهِ وَ فَرَضْتَهُ عَلَيَّ لَكَ فِى وَجْهٍ مِنْ وُجُوهِ طَاعَتِكَ أَوْ لِخَلْقٍ مِنْ خَلْقِكَ وَ إِنْ ضَعُفَ عَنْ ذَلِكَ بَدَنِى، وَ وَهَنَتْ عَنْهُ قُوَّتِى، وَ لَمْ تَنَلْهُ مَقْدُرَتِى، وَ لَمْ يَسَعْهُ مَالِى وَ لا ذَاتُ يَدِى، ذَكَرْتُهُ أَوْ نَسِيتُهُ»
«خدایا درود بر محمد و آل او فرست و هر چه مرا بدان مکلف فرموده‌اى و بر من واجب کرده‌اى از انواع طاعت‌هاى خود یا نسبت به بندگانت، تو خود اداى آن را از من متکفل شو، چه به تن ناتوان باشم و نیروى من از آن فروماند و قدرت من بدان نرسد، یا آن‌که مال من گنجایش آن را نداشته و دست تصرف من از آن کوتاه باشد، به یاد داشته باشم، یا فراموش کرده باشم» (صحیفه‌ی سجادیه/ دعای ۲۲/ فراز ۱)
امام سجاد-علیه‌السلام-‌ به خدا چی‌ می‌گه؟ خوب دقت کنید، به قول معروف به در بگو دیوار بشنو، است. ما رو دیگه حضرت می‌شناسه و داره از طرف ما به خدا می‌گه خدایا کارهایی رو که به ما سپردی، خودت انجامش بده.
«وَ اقْضِ عَنِّى كُلَّ مَا» هر چی به ما گفتی، خودت انجام بده. گفتی نماز صبح بخونیم، خدایا نماز صبح رو برای ما بخون؛ یعنی چی نماز صبح رو برای ما بخون؟ یعنی توان بده من بلند شم، یعنی حالش رو بده، رغبتش رو بده، نشاطش رو بده، معرفتش رو بده، جایزه‌ی این عمل رو بده. مثل بچه‌ای که می‌خواد بره مهدکودک، از همون دم در اون رو تحویل می‌گیرند، بهش احترام می‌ذارند، بعد می‌ره کلاس، کلاس رو براش رنگارنگ کردند، بادکنک زدند. خدا هم این‌طوری داره رغبت می‌ده، نشاط می‌ده، گناه رو داره ندید می‌گیره. اون وقت پشتوانه‌ی کار من رو ببینید، عمل من رو با عمل امام زمانم یکی می‌کنه، بعد نگاه می‌کنه، این خیلی مهم است! یعنی عمل من دوشنبه‌ها و پنج‌شنبه‌ها خدمت حضرتِ، برای چی خدمت حضرت است؟ چون حضرت می‌خواد یه استغفار پای اعمال من بیاره، یه الحمدلله بنویسه. من به برکت حجت خدا و امام-علیه‌السلام- آبرو دارم و یه مقدار از خراب‌کاری‌هام دیده نمی‌شه، به برکت امام-علیه‌السلام- است که هنوز در دین هستم و از دین پرتاب نشدم! و الا من کارهایی انجام دادم که آدم رو مرتد و کافر می‌کنه. کارهایی که من رو مشرک کنه خیلی انجام دادم؛ از نظر ما هم شهردار، هم فرماندار، هم رئیس‌جمهور و… خدا هستند، این‌قدر ما خدا داریم! ولی همه‌ی این‌ها رو پاک کردند، گفتند ندید گرفتیم.
ببینید برای این‌که به ما تخفیف بدند، بارِ ما رو سبک کنند، خدا امام زمان-عجل‌الله‌تعالی‌فرجه‌الشریف- رو غایب کرد. دقت کنید امام زمان-عجل‌الله‌تعالی‌فرجه‌الشریف- رو به خاطر ما غایب کردند، چرا؟ چون اگه امام زمان-عجل‌الله‌تعالی‌فرجه‌الشریف- می‌بود، ما رعایت نمی‌کردیم، ما به وظیفه عمل نمی‌کردیم. خدا امام زمان-عجل‌الله‌تعالی‌فرجه‌الشریف- رو برد، ولی مثل کسی که داره امام زمان-عجل‌الله‌تعالی‌فرجه‌الشریف- رو اطاعت می‌کنه، براش ثواب می‌نویسند.
« وَ أَرْضَى مَا يَكُونُ» خیلی عجیبِ! راضی‌ترین زمانی که خدا از بنده‌اش راضیِ این زمان است‌. «إِذَا اِفْتَقَدُوا حُجَّةَ اَللَّهِ» وقتی که حجت خدا از بین‌تون بره، این مربوط به منه؟ این‌طوری که امام زمان-عجل‌الله‌تعالی‌فرجه‌الشریف- خودش بُرد، پس چه امتیازی برای منِ که با رفتن امام زمان-عجل‌الله‌تعالی‌فرجه‌الشریف- هم داره بهم مواظبت می‌ده، هم همون عقل رو داره می‌ده، هم همون قدرت رو داره می‌ده، هم همون ثواب رو داره می‌ده، اصلا همه رو به حساب من می‌نویسه! هیچ کدوم مال من نیست، اصلا من هیچ کاری نکردم، ولی یه کنتورِ که داره برای من ثواب می‌‌اندازه. مثل ولایت امیرالمومنین-علیه‌السلام- و توحید که ما هیچ کاری براشون نکردیم، اما همین‌طوری داره برای ما کنتور می‌اندازه. ما دخالتی در موحد و مسلمان شدن خودمون نداریم که حالا بخوایم طلب‌کار هم بشیم، خدا ما رو مسلمان قرار داد. یه انگشتر در دست ما باشه، برامون کنتور مستحب می‌نویسند، چرا؟ چون داریم مکروهات انجام می‌دیم، این باعث می‌شه مکروهات پاک بشه؛ این‌طوری ما اومدیم بالا، این‌طوری ما داریم می‌ریم جلو، خدا اعمال ما رو به عهده گرفته و در نیت ما دخالت می‌کنه. «و ناجاهُ فی فِکَرِهم» خدا فکرت رو عوض می‌کنه.
جان عالمی فدای امیرالمومنین-علیه‌السلام- ، حضرت فرمود: «عَرَفْتُ اللهَ سُبْحَانَهُ بِفَسْخِ الْعَزَائِمِ وَ حَلِّ الْعُقُودِ وَ نَقْضِ الْهِمَم‏»
«خداوند را به شکسته شدن تصمیم‌ها و باز شدن گره‌ها و به هم زدن نیت‌ها شناختم» (نهج‌البلاغه) ما می‌خواستیم بریم کجا، ولی ما رو آوردند هیئت! ما می‌خواستیم بریم کافر بشیم، ولی شیعه‌ی امیرالمومنین-علیه‌السلام- شدیم. شما کجا بودی اون موقع که مشخص شد این پدرت باشه، این مادرت باشه و تو شیعه باشی؟ چه‌طوری انتخاب شدی؟ کجا تو انتخاب‌گر بودی؟ لطف! لطف شامل حالت شد.
این سه تا کاری که می‌خوام بگم رو یاد بگیرید و زندگی رو بر اساس این سه‌ تا جلو ببرید.
حضرت فرمود نعمت دیدی شکر کن. شکر یعنی چی؟ یعنی این رو از خدا بدون. الحمدلله هم نگفتی، نگفتی، ولی بگو این از خداست، به خودت نسبت نده! مثلا می‌گم من خوب موتور‌سواری کردم، خب کدوم قسمت موتور‌سواری مال تو بود؟ یا می‌گم من خوب غذا پختم، کجای این غذا پختن مال تو بود؟ گوشت که مخلوق است، نخود و لوبیا و… هم همین‌طور. این عقلی که خدا بهت داده، امکاناتی که داده، همه نعمتِ، بگو از خداست، همه رو از خدا بدون. دومین کار چیه؟ هر کار خطایی که می‌کنی عذر‌خواهی کن، بگو خدایا من رو ببخش، من خیلی آدم نادانی هستم. منِ آقای الهی می‌دونم در مقابل علمی که هست جاهل هستم. نه علم انبیا-علیهم‌السلام- ، نه علم ائمه-علیهم‌السلام- ، نه! در مقابل علم علما من جاهلم، یه جهل خیلی عمیق! من نسبت به آیة‌الله بروجردی-رحمه‌الله‌علیه- جاهل هستم، حالا چه ادعایی دارم؟! خب حالا استغفرالله بگو، عذرخواهی کن.
هر موقع نعمتی دیدی، اون رو از خدا بدون و الحمدلله بگو. هر بدی که انجام دادی استغفار کن. هر جا ناتوان بودی بگو خدایا توان بده، فارسی بگو خدایا توان بده. عربی‌اش هم بگو «لا حول و لا قوة الا بالله». شما هر کاری خواستی انجام بدی و احساس ناتوانی کردی بگو خدایا توان بده. الان یکی مثل ولیّ‌فقیهِ ما در این سن توان داره؟ ده نفر باید کارهای شخصی‌اش رو انجام بدن، ولی ایشون داره یه مملکت رو اداره می‌کنه! ببین ذهنش چه‌قدر تیزِ، مسائل رو داره می‌بینه. کافیِ یه نصف روز حافظه نداشته باشه، فرماندهان رو نشناسه، خب تموم شد که دیگه! ولی شما ببین چه‌طوری مسائل رو تحلیل می‌کنه، چه‌طوری با این همه مشکلات داره مملکت رو اداره می‌کنه، اون هم با وجود دشمن داخلی، قدّاره‌بندِ دزد؛ یعنی راست راست، روبه‌رو، جلوی چشمت، دستش در جیب شماست و داره می‌دزده و شما باید این رو تحمل کنی، تازه این دزد خودش رو هم حق به جانب نشون بده! خب حالا چه‌طوری ولیّ‌فقیه می‌تونه این کارها رو انجام بده، این چه قدرتی است؟
جز به دست خداست؟ ولیّ‌فقیه خودش، خودش رو اداره می‌کنه.
حضرت فرمود همیشه خودت رو مریض فرض کن. عزیزان این‌ها رو یاد بگیرید، این‌ها زندگی و معارف است. خودت رو همیشه مریض بدون، بگو خدایا شفام بده، الان ما می‌دونیم یه تومور فعال داره در بدن‌مون کار می‌کنه؟ نمی‌دونیم که! مرگ که فقط برای همسایه نیست، تومور که فقط برای همسایه نیست، کرونا که فقط برای همسایه نیست! ممکن است برای ما هم پیش بیاد، پس بگو خدایا شفام بده یه مریضی هست، «اللَّهُمَ‏ اشْفِنِي‏ بِشِفَائِكَ‏».
همیشه خودت رو جاهل بدون، بگو خدایا علم بده. خدا یه علم‌هایی داره عجیب و غریب! سوره‌ی قدر بخون علمت زیاد بشه.
همیشه خودت رو بی‌پول بدون. الان در حساب بانکی‌ات چه‌قدر پول است؟ ده هزار تومن، صد هزار تومن، صد میلیون، هر‌ چه‌قدر که داری باز هم فقیری، بگو خدایا پول برسون، بگو دلار برسون، تراول بده. خودت رو به خدا پلو‌خور نشون بده، اگه نون‌خور نشون بدی بهت نون می‌ده، خودت رو پلو‌خور نشون بده، از اون پلوهای خوب! تو یه خدایی داری‌ که روزی‌دهنده و صاحب قدرت است.
“إِنَّ اللَّهَ هُوَ الرَّزَّاقُ ذُو الْقُوَّةِ الْمَتِين”
“بی‌ﺗﺮﺩﻳﺪ ﺧﺪﺍ ﺧﻮﺩ ﺭﻭﺯی‌ﺩﻫﻨﺪﻩ ﻭ ﺻﺎﺣﺐ ﻗﺪﺭﺕ ﺍﺳﺘﻮﺍﺭ ﺍﺳﺖ” (سوره‌ی ذاریات/ آیه‌ی ۵۸)
یه کار‌فرمایی داری که دستِ بده داره، برای نیم ساعت کار، پول دوازده ساعت کار رو بهت می‌ده! پاشو نماز شب بخون، کی نماز شب خونده و دستش خالیِ؟ آقای بهجت-رحمه‌الله‌علیه- می‌فرمود: اگه کسی یازده رکعت نماز شب بخونه پولدار است، نورانی می‌شه، عزت پیدا می‌کنه. تو خونه می‌شه بابا، در محله می‌شه آقا، در جامعه می‌شه بهترین، با نماز شب!
همیشه خودت رو گمراه فرض کن، بگو «اِهدِنا‌الصِّراطَ‌المُستَقیم» این رو حضرت یادت داد. اگه شما این حال رو پیدا کنی همیسه دستت پر است. پس در ارتباط با خدا خودت رو این‌طوری نشون بده؛ بگو خدایا دست من خالی است.
مگه این قم همون قمی نیست که کرونا از اون شروع شد و خدایی شد که از این‌جا شروع بشه، الان می‌فهمیم که چه‌قدر خوب شد از قم شروع شد، و الا می‌گفتند این آقایون علما کرونا رو خودشون ساختند، بعدش هم می‌گفتند واکسن‌ اون رو درست کردند و به کس دیگه‌ای نمی‌دن، با اون علما رو خوب کردند! چرا قم کسی فوت نمی‌کنه، شده یوهان چین! خب بیان ببینند، مگه ما در این کشور نیستیم؟ الان ما خیلی اهل رعایت هستیم؟
در قم کسی ماسک نمی‌زنه، اصلا کسی رعایت نمی‌کنه، چه‌جوریِ الان کسی فوت نمی‌کنه؟ این قدرت‌نمایی خداست؛ یه موقع همه چیز به هم ریخته است، یه موقع هم می‌یاد جمع می‌کنه. باید خدایی فکر کنیم، خدایی زندگی کنیم، ما خدا داریم، امام زمان-عجل‌الله‌تعالی‌فرجه‌الشریف- هم خدا داره. امام زمان-عجل‌الله‌تعالی‌فرجه‌الشریف- هم اگه خدا نداشته باشه نمی‌تونه امام زمان باشه! پیغمبر-صلی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلم- هم خدا داشت؛ «إِنَّ مَعِيَ رَبّي» خدا با من بوده.
هر کس خدا رو از دست بده کارش تمام است! وقتی به کسی رحم کردی، به پدر و مادرت احترام گذاشتی، دو رکعت نماز خوب خوندی، اون وقت خدا رو برای خودت نگه داشتی. آقایون، خانوم‌ها وارد مسجد بشید، در خونه یه جایی رو مسجد قرار بدید، نماز رو اول وقت بخونید. اگه ما اومدیم در وادیِ خدا، دیگه نون‌مون تو روغن است.
الان انگلیس داره می‌ره جزء کشورهای دست چهارم، دست پنجم! آمار اقتصاد، آمار مرگ‌ و میر و آمار بیکاری‌اش رو ببینید، این‌ها چیز دیگه‌ای که ندارند، با این آمار یا می‌یان بالا یا می‌رن پایین. آمریکا که اون شد، انگلیس و فرانسه هم که می‌بینید چی به سرشون داره می‌یاد. شاخص‌های کشور ما رو ببینید، خودشون دارند می‌گن که دیگه ایران یه کشور جهان سومی نیست، در منطقه که اول است، در خیلی از مسائل قبلا ایران اصلا حرفی برای زدن نداشته، اما حالا حرف داره برای زدن! ببینید داره بر‌می‌گرده، اقلیما داره عوض می‌شه، همه چیز دست خداست، خدا!
در روایات است که مناطق گرمسیر داره می‌شه خنک، مناطق خنک و خوش آب‌ و‌ هوا داره می‌شه برهوت، داره می‌چرخه! کِی قم این هوا رو داشت؟ شما پارسال رو یادتون می‌یاد قم تا کی هوای خوب داشت. از نیمه‌ی فروردین دیگه قم در آتیش می‌سوخت، بارندگی خیلی کم داشت، ولی الان جزء شهرهایی است که به اندازه‌ی کافی بارندگی داره.
امام علی-علیه‌السلام- فرمود: «اَلدَّهرُ یَومانِ فَیَومٌ لَکَ وَ یَومٌ عَلَیکَ»
«روزگار دو روز است: روزی موافق میل نفسانی و رضایت توست و روزی هم موافق میل و رضایت تو نیست» (بحارالانوار/ج۷۵/ص۴۴)
پس به اندازه‌ی خودمون خدا رو رعایت کنیم. خدا از ما زیاد هم نمی‌خواد، ما از بیست نمره، دو نمره باید بیاریم، هجده نمره‌اش رو ائمه-علیهم‌السلام- و فاطمه‌ی زهرا-سلام‌الله‌علیها- برای ما گرفتند، این دو نمره‌ی باقی مونده رو بیاریم. نماز صبح‌مون قضا نشه، مواظب پدر و مادرمون باشیم؛ همین دوتا رو مواظبت کنیم. نماز صبح‌مون قضا نشه، چون می‌دونیم نماز ظهر و عصر، نماز مغرب و عشاء قضا نمی‌شه، پس باید حواسمون به نماز صبح‌مون باشه! مواظب پدر و مادرمون هم باشیم. زن‌ها مواظب شوهراشون باشند، آقایون هم مواظب خانوماشون باشند، انشالله درست میشه.

ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

مورخ: ۱۳۹۹/۱۱/۲۳