نشریه ی غدیریه-بیانات استاد الهی

۱۳۲۶* تو روایت است که فقر، شر است. خدا برای مؤمن شر نمی‌خواد. خدا خیر می‌خواد. ثروت خیر هست. مومن شر رو به دلایل ثانوی گرفته، لذا خدا وقتی از مومن راضی است براش بهشت رو در نظر گرفته، به هیچ قیمت خدا راضی نمی‌شه که مومن رو جهنم ببره، لذا زمینه‌ی غفرانش رو تو همین دنیا فراهم می‌کنه ولو تا اون لحظه‌ی آخر که این بالاخره به بهشت بره، ولی برای کافر، اگر هم بهشتی باشد، چیزی فراهم می‌کند که به جهنم بره.