qadiriye.ir

نشریه ی غدیریه-بیانات استاد الهی

این‌ها برای مراسم یه دیگ می‌خواستن به اون‌ها گفت که ما برای مراسم از یه اَرمنی دیگ می‌گیریم، آدرس داد ما هم رفتیم به همون آدرس. ارمنیِ گفت چند‌تا دیگ می‌خواهی؟ هر چندتا می‌خواهی بردار. بهش گفتم تو ارمنی هستی؟ گفت آره، کار من همینه، دیگ امام حسین-علیه‌السلام- با من است، یه جای وسیع پر از دیگ. دیگ‌ها رو می‌بردن بعد می‌آوردن بهش تحویل می‌دادن. گفت این رو از کجا داری؟ می‌گه من یه روزی همین‌جوری رفتم تو دسته بی‌اعتنا هم بودم، رسیدم به یه جا دیدم دارن عزاداری می‌کنن، یه نفر هم از این لُنگ‌ها و پارچه‌ها به کمرش بسته بود و همین‌جور داشت عرق می‌ریخت، آشپزی می‌کرد با یه دیگ. گفتم این چیه؟ گفت این عزادارها که می‌یان این‌جا عزاداری می‌کنن، عزاداری‌هاشون که تموم می‌شه می‌یان این‌جا غذا می‌خورن. می‌گفت من توی محاسبه‌ی خودم گفتم این همه عزادار که می‌یاد با این یه دیگ غذا می‌خورن! همچین چیزی چه‌جوری ممکنه!؟ می‌گفت من تا همین رو گفتم توی یه لحظه دیدم که حدود صد‌تا دیگِ و کنار هر دیگ یه آشپزه و این صدتا دیگ هم وصل به این یه دیگ است وقتی این دیگ تموم می‌شه می‌رن سراغ دیگِ بعدی ولی از این‌جا یه دیگ معلوم می‌شه، بعد می‌گه که این رو به کسی نگفت، بعد از عزاداری این‌ از همین دیگ غذا کشید، همه خوردن، کسی نمی‌دونست این چی دیده، مشغول کار خودشون بودن. این توی محاسبات خودش به این یقین رسیده بود که دستگاه ابا‌عبدلله-علیه‌السلام- این‌جوریه، بعد نیت کرده بود که خودش این کار رو به عهده بگیره. گفت که برای سال بعد دیگ خریده بود که هر کجا دستگاه امام حسین-علیه‌السلام- هست و دیگ می‌خوان بیان ببرن. شاگرد:خودش هم روز عاشورا می‌پزه و توی روستاها پخش می‌کنه.حاج‌آقا: اره، هزینه‌اش رو می‌ده، می‌گه دیگ غذا رو همین‌جوری می‌گذاره پشت وانت، می‌بره روستا‌ها و چندین آبادی، غذای امام حسین-علیه‌السلام- رو به نیت امام حسین-علیه‌السلام- پخش می‌کنه. این اعتقاد خیلی مهمه! حالا این هم به شما بگم موقعه‌ای که غذا رو پختید یه پارچه‌ای روی ظرف غذا بندازید و با دست راست، روش دست بکشید و بگید «عَلیٌ خَیرٌ البَشَرْ وَ مَنْ اَبٰا فَقَدْ کَفَرْ» این رو چند بار بخونید. اون پارچه رو هم ببرید انتهاش بذارید، دیگه از زیر اون پارچه‌ غذا رو بکشید، حالا برنج که باشه می‌تونید پارچه رو بالا نگه‌‌ دارید و از زیر پارچه غذا بکشید.ده‌تا اتوبوس آدم هم بیاد، غذا کم نمی‌یاد. اون صدتا دیگی که به این دیگ وصله، این دیگ شما رو پر می‌کنه، کم نمی‌یارید. توی خونه هم همین‌جوره. اصلاً بحث رزق و روزی این شکلی که ما می‌بینیم نیست، یه شکل دیگه است.حقیقت رزق برای کسی معلوم نیست.الان می‌گن که آقایون مثلا این خروس، توی قضیه‌ی مرغ چیزی منتقل نمی‌شه از خروس به مرغ. این خیلی مهمه!مصداقش رو ما توی قرآن داریم که حضرت مریم-سلام‌الله‌علیها- جبرائیل رو فقط دید، اتفاقی نیفتاد! می‌خوام بگم اجمالا راجع به رزق این‌جوریه. الان شما یه آدم‌هایی که پولدار هستند رو می‌بینی تعجب می‌کنی، یه آدم‌های هم که بی‌پول هستند می‌بینی تعجب می‌کنی.