من یه نکته به شما بگم این یقینی منه، من تو رفتن امام این رو فهمیدم، وقتی امام رفت آب از آب تکان نخورد، معلوم می‌شه مملکت بدون رهبر هم اداره می‌شه، آب از آب تکان نخورد، آب!! توی دنیای یه ذره خبر در مورد مرگ یه پادشاه اعلام نمی‌شه، چون همه جا حکومت نظامی می‌کنند؛ ولی ایران آب از آب تکان نخورد، هفتاد و دو نفر از سران مملکت توی انفجار شهید شدند، آب از آب تکان نخورد. رئیس جمهور، نخست‌وزیر، آقای رجایی و آقای باهنر، مملکت چیز دیگه‌ای نداره که یه رئیس جمهوره، یه نخست‌وزیر، آب از آب تکان نخورد. رئیس جمهورش مخالف نظام شد، فرمانده‌ای کل قواه دستش بود اون بی‌عرضه، آب از آب تکان نخورد. الان هم همینه، الان بعضی‌ها فکر می‌کنند به ولایت فقیه فشار بیارند مملکت تغییر می‌کنه، هیچ تغییری نمی‌کنه. مگه فتنه نشد، فتنه‌ی هشتادو هشت این بود که قدرت و همه‌ی کارها از رهبری سلب شد. ریختند تو خیابون دیگه، اون هم اولین مرتبه! آخه زمان شاه وقتی بیرون می‌ریختند ۲۰۰ نفر می‌ریختند بیرون، بانک‌ها رو می‌شکوند. اولین مرتبه خیلی مهمه، اولین مرتبه این‌قدر مردم اومدند تو خیابون به عنوان این‌که ما قبول نداریم. رهبری هم رفت تو نماز جمعه گفت من هم یه آدم ضعیفی هستم، استغاثه کرد گفت من یه جان ناقابلی دارم، مجروح هم هستم. قشنگ اعلام کرد که ما هم هیچی نیستیم. خب از این ور دشمن با قدرت اومده، رهبری هم می‌گه ما هم هیچی دستمون نیست، ولی آب از آب تکون نخورد؛ پس یه دستی هست که داره هم ولی فقیه رو نگه می‌داره و حفظ می‌کنه، هم مراجع رو داره، هم مردم رو داره، ما این سه‌تا رو داریم. مملکت با این سه تا اداره می‌شه، رهبری، مردم و مراجع.