انسان باید خودش رو تابع مقدرات، قضا و قدر، اراده، عزم و مشیت خدا قرار بده. مثلا اگه حافظه‌ی شما کم هست، هیچ اتفاقی نیفتاده، خدای متعال به مشیت، اراده، قضا و قدر و حکمش شما رو این‌طور قرار داده، پس به این امر اشکال نگیر، چون همین برای شما خوب است. چه بسا اگه حافظه‌ی شما خوب بود، مدام چرت و پرت می‌گفتی، اما خدا این‌جوری شما رو نگه داشته یا گاهی همین ترس که در وجود آدم هست، آدم رو نگه می‌داره یا اصلا گاهی فقر آدم رو با ایمان نگه می‌داره، ممکنه بگید چه ربطی بین فقر و ایمان هست! ولی در خارج واقعا این‌جوری هست. پس این امور رو بپذیر و ببین خدا از شما چی می‌خواد.