(الذی اعطا کل شىء خلقه ثم هدی) ( الذی خلق فسوی و الذی قدر فهدی)(يَا أَيُّهَا الْإِنْسَانُ إِنَّكَ كَادِحٌ إِلَىٰ رَبِّكَ كَدْحًا فَمُلَاقِيهِ) ( إنما یتقبل الله من المتقین)ما این را می‌خواهیم به دست بیاوریم؛ یعنی می‌خواهیم این روحی که در ما دمیده شده است را رشد و کمال دهیم و به سر منزل برسانیم. ببینید به عنوان مثال اگر شما در رانندگی بیست موضوع را رعایت کنید راننده‌ی خوبی می‌‌شوید؛ مثلا به موقع ترمز بگیرید، دنده را عوض کنید، سمت راست و چپ را با دقت نگاه کنید، سرعت را درست تنظیم کنید و… خب این بیست مورد زیاد است، انسان چه‌طور می‌تواند این موارد را کنترل کند؟! اگر ملکه‌ی رانندگی در وجود شما بیاید، دیگر لازم نیست این بیست مورد را مواظب باشید، بلکه با آمدن این ملکه در وجودتان شما خود به خود دنده را عوض می‌کنید، به موقع به آینه نگاه می‌کنید و…..در قضیه‌ی تربیت ما هم صد موضوع وجود دارد؛ انسان باید مواظب باشد واجبات خود را انجام دهد، حلال بخورد، راست بگوید، با آدم فاسق هم‌نشین نباشد، غفلت پیدا نکند، باید مواظب باشد حرص نزند و اهل دنیا نشود و… خب درست است که صد تا موضوع وجود دارد، اما یک امر می‌خواهد که اگر در وجود انسان شکل بگیرد این صد موضوع خود به خود انجام می‌شود و آن ملکه‌ی امامت و ولایت است که باید در وجود انسان بیاید.