نشریه ی غدیریه-بیانات استاد الهی

خیر و شر برای عالم تدبیر است، ما نمی‌دانیم عملی که انجام می‌دهیم در نهایت شر یا خیر است، حتی در عقلانی‌ترین مسئله‌ای که براساس عقل محض طراحی شده و انسان تمام مسائل را در آن دقیق رعایت کرده است، باز هم ضمانتی نیست که از این امرِ صحیح، یعنی امری که درست انتخاب شده‌ است، خیر در بیاید، بسیاری از افراد با عقل خود تدبیر کردند و کار آن‌ها منتهی به شر شد! پس این که خیر یا شر برای انسان ایجاد شود، این امر جدایی است و غیر از این است که من می‌فهمم یک امری درست یا اشتباه است، چرا که بسیاری از اموری که از نظر انسان درست بوده است، منتهی به شر شده است؛ لذا انسان نمی‌تواند به این آسانی بفهمد که یک امری خیر است؛ مثلاً پول چیز خوبی است، کسی نمی‌گوید پول چیز بدی است! از هر کسی سوال کنید، می‌گوید برای انسان یک توان است، ولی آیا عاقبت آن هم خیر است؟ نه، قدرت!! معلوم نیست خیر باشد؛ لذا وقتی که ما تدبیر پروردگار را می‌پذیریم، جهت تدبیر را هم خیر قرار می‌دهیم؛ یعنی از خدای متعال می‌خواهیم که در تدبیر خود خیر را برای ما فراهم نماید، اگر این زمینه فراهم شد آن تدبیر، تدبیر است وگرنه تدبیر نیست.