نشریه ی غدیریه-بیانات استاد الهی

(هو الذی بعث فی الامیین الرسول) نمی‌گوید (نبیّا)، پیامبر ما رسول بوده و رسالت داشته است؛ یعنی رسالتی آورده است که همان عمل به مبانی دینی اسلام است (هُوَ الَّذِي بَعَثَ فِي الْأُمِّيِّينَ رَسُولًا مِّنْهُمْ يَتْلُو عَلَيْهِمْ آيَاتِهِ وَيُزَكِّيهِمْ وَيُعَلِّمُهُمُ الْكِتَابَ وَالْحِكْمَةَ) بببنید باز می‌گوید (یَتلُو) نمی‌گوید (یقرأ) این‌جا فرق بین تلاوت و قرائت را می‌گوید؛ (یتلو) یعنی تلاوت کردن که همراه با فکر و تدبر هست، ولی قرائت همان خواندن معمولی قرآن است، چرا که پیغمبر-صلی‌الله‌علیه‌واله‌وسلم- آمده است تا آیات و مفاهیم را به مردم بفهماند، نه این‌که مردم فقط قرآن را بخوانند، بعد می‌فرماید (وَ يُزَكِّيهِمْ وَيُعَلِّمُهُمُ الْكِتَابَ وَالْحِكْمَةَ) یعنی بعد از خواندن و تفکر کردن، مرحله‌ی بعدی تزکیه کردن است؛ یعنی بعد از تفکر در مورد آیات، باید به آن‌ها عمل کند تا به واسطه‌ی این آیات تزکیه شود.