توصیف فرزندان در کلام رسول خدا-صلیاللهعلیهوآلهوسلم*این روایت رو هم گوش کنید، رسول خدا-صلیاللهعلیهوآلهوسلم- میفرمایند: “أولادُنا أكبادُنا، صُغَراؤهُم اُمَراؤنا، وكُبَراؤهُم أعداؤنا، فإن عاشُوا فتَنُونا، وإن ماتُوا أحزَنُونا””فـرزندان مـا جگر گوشههاى مـا هـستند، خردسالانشان فرمانروايان ما هستند و بزرگترهايشان دشمنان ما، اگر زنده باشند بلاى جان ما هستند و اگر بميرند، باعث غم و اندوه ما مىشوند” (جامعالأخبار/ ج ۱/ ص۱۰۵) دارم به پدر و مادرهایی نیرو میدم که از بچههاشون شکایت میکنند. “أولادُنا أكبادُنا” بچههای ما پارههای جگر ما هستند.”صُغَراؤهُم اُمَراؤنا، وكُبَراؤهُم أعداؤنا” تا بچه هستند بر ما امیری میکنند، ولی وقتی بزرگ شدند دشمن ما میشن. اگه دیدی بچهات، پسرت بزرگ شد دشمنی نکرد، به خودت شک کن. بچه میگه چرا حق ما رو نمیده، چرا بین ما تبعیض قائله؟! این الان در جوهر نمک نشناسی هست، شما اذیت نشو. اگه دیدی اینطوری نیستند برو سجده بگو خدایا استثنائا بچهام اینطوری نیست. براش دعا کن. اگر اونجوری هم هست براش دعا کن.”فإن عاشُوا فتَنُونا” اگه زنده باشند، برای ما مشکلساز هستند؛ یه روز تصادف میکنند، یه روز مریض میشن، هر روز برای ما یه خبر مییارند.”و إن ماتُوا أحزَنُونا” اگر هم بچهها بمیرند، پدر و مادر دِق میکنند