تمام مایحتاج مؤمن در دین اسلام است
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
«أعوذُ بِاللّهِ مِنَ الشَّیطانِ الْرَّجیم
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِيمِ»
«الْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعالَمِين وَ الصَّلَاةُ وَ السَّلَامُ عَلَى سَيِّدِنَا وَ نَبِيِّنَا وَ حَبِيبُ قُلُوبِنَا أبوألقاسِمِ مُصْطَفیٰ مُحَمَّد وَ عَلی آلِهِ الطَیِّبینَ الطَّاهِرِين ألمَعصومین وَ لَعنةُ اللهِ عَلَی أعدائِهِم أجمَعینِ مِنَ الان إلی قیامِ یَومِ الدّین»
«اَللّهُمَّ اِنّا نَرْغَبُ اِلَیْکَ فى دَوْلَةٍ کَریمَةٍ تُعِزُّ بِهَا الاِْسْلامَ وَاَهْلَهُ وَتُذِلُّ بِهَا النِّفاقَ وَاَهْلَهُ وَتَجْعَلُنا فیها مِنَ الدُّعاةِ اِلى طاعَتِکَ وَالْقادَةِ اِلى سَبیلِکَ وَتَرْزُقُنا بِها کَرامَةَ الدُّنْیا وَالاْخِرَةِ»
صلواتی برای امام زمان-علیه‌السلام- مرحمت بفرمایید.
ما در زمان غیبت بلاتکلیف نیستیم و باید خودمان را با برنامه منطبق کنیم
ببینید ما بلا تکلیف نیستیم و تکلیف ما روشن است، حضرت-علیه‌السلام- فرمودند:
«وَ اجعَلُوا قَصدَکُم إلَینا بِالمَوَدَّةِ عَلَی السُّنَّةِ الواضِحَةِ»
«هدف و قصد خویش را نسبت به محبّت و دوستی ما اهلبیت، بر مبنای عمل به سنّت و اجراء احکام الهی قرار دهید.» (بحارالأنوار/ج۵۳/ص۱۷۹)
ما در زمانی قرار گرفتیم که امام زمان-عج‌الله‌تعالی- غایب است، لذا نیرویمان کم و دشمنان‌مان زیاد است، راه مبهم هست و مسیر برای ما واضح نیست و خدا در همین شرایط دارد امر خودش را جلو می‌برد. همان زمانی که امام حسین-علیه‌السلام- در قتلگاه قرار گرفت و اهلبیت حضرت-علیه‌السلام- اسیر شدند، مسیر هدایت توسط امام زین العابدین-علیه‌السلام- ترسیم شده بود و این‌جور نبود که به هم ریخته باشد، حتی در آن شرایط (شهادت امام حسین-علیه‌السلام- و اسارت) کار از دست معصوم-علیه‌السلام- خارج نشده و همه چیز سر جایش هست.
الان هم با این‌که امام زمان-عجل‌الله‌تعالی- غایب است، ولی همه چیز سرجایش قرار دارد، منتها ما باید خودمان را با برنامه منطبق کنیم.
باید مودت خودمان را نسبت به اهلبیت-علیهم‌السلام- زیاد کنیم
«واجعلوا قَصدَكُم إلَينا» حواس‌مان به اهلبیت-علیهم‌السلام- باشد، حواس‌مان به امیرالمؤمنین-علیه‌السلام- و به بچه‌های علی-علیه‌السلام- باشد.
«بِالمَوَدَّةِ» مودت‌تان را نسبت به ما زیاد کنید.
رسول خدا-صلی‌الله‌علیه‌واله‌وسلم- بدون وضو نام علی-علیه‌السلام- را بر زبان نمی‌آورد
پیغمبر اکرم-صلی‌الله‌علیه‌واله‌وسلم- همیشه وقتی که وارد خانه‌ی علی-علیه‌السلام- می‌شد و می‌خواست سلام کند، اسم علی-علیه‌السلام- را می‌آورد. اما یک‌بار که وارد خانه‌ی علی-علیه‌السلام- شد، کنیه‌ی حضرت-علیه‌السلام- را آورد و سلام کرد. فاطمه‌ی زهرا-سلام‌الله‌علیها- پرسید یا‌رسول‌الله، چه شد شما این‌دفعه اسم علی-علیه‌السلام- را نیاوردید و با کنیه سلام کردید؟ رسول خدا-صلی‌الله‌علیه‌واله‌وسلم- فرمود: چون وضو نداشتم و نمی‌خواستم بدون وضو اسم علی-علیه‌السلام- را بیاورم. ببینید این راه است!
با داشتن و شناخت از ائمه-علیهم‌السلام- به همه چیز دست خواهیم یافت
شخصی می‌گفت دیدم که پیغمبر-صلی‌الله‌علیه‌واله‌وسلم- دارد در سجده اشک می‌ریزد و با گریه از خدا درخواست می‌کند و می‌گوید «بعلیٍ بعلیٍ بعلیٍ»، ببینید راه را به این صورت برای ما باز کردند؛ وقتی ما علی-علیه‌السلام- را داریم، یعنی همه چیز داریم. پس چرا دست‌مان خالی هست؟ چون نمی‌دانیم علی-علیه‌السلام- کیست.
ماهاتما گاندی که جریان هندوستان را راه انداخت گفت: ما هندی‌ها اگر حسین-علیه‌السلام- را می‌داشتیم، با ایشان دنیا را می‌گرفتیم.
ببینید راه این است و انسان وقتی در راه قرار گرفت مسیر برایش واضح می‌شود و باید از این راه استفاده کند.
با وجود دستورات ائمه-علیهم‌السلام- چه نیازی به روانشناس هست؟!
مترقّی‌ترین و عالی‌ترین دستورات از ناحیه‌ی ائمه-علیهم‌السلام- صادر شده، ولی متاسفانه الان ما محتاج روانشناس‌ها شدیم، چرا؟ چون نمی‌دانیم و نرفتیم ببینیم امام صادق-علیه‌السلام- چه فرموده‌اند. با این‌که بچه حزب‌اللهی و بسیجی هم هستیم، اما نمی‌دانیم امام صادق-علیه‌السلام- چه فرموده‌اند! راه زندگی را بلد نیستیم؛ زن‌داری و شوهرداری بلد نیستیم و مدام این در و آن در می‌زنیم که ببینیم روانشناس‌ها چه می‌گویند.
شما مراجع و علمای بزرگ ما را ببینید که عمرشان چقدر است؛ آقای صافی گلپایگانی امسال در صدمین سال زندگی‌اش بود. آقای اراکی صد و پنج ساله بود که از دنیا رفت. حضرت امام-رحمة‌الله‌علیه- در آن سن رهبری می‌کرد.
سلامت روح و جسم و آرامش کامل در زندگی دینی
سلامتی روحی و روانی نزد متدینین است، کسانی که ساز و آواز گوش نمی‌کند، افرادی که شطرنج‌بازی نمی‌کنند و اختلاط زن و مرد ندارند، آن‌هایی که مشروب و آب‌جو نمی‌خورند و قمار‌بازی نمی‌کنند، این افراد آرامش کامل دارند.
شما بروید زندگی موسیقی‌دان‌هایی مثل فوئرباخ یا بت‌هوون را مطالعه کنید که عمرشان به پنجاه سال هم نرسیده است!
وقتی ما به دین اسلام دعوت شدیم، تمام مایحتاج ما در این دین هست، حتی مسائل اقتصادی‌مان! حضرت-علیه‌السلام- فرمود: بین‌الطلوعین بیدار باشید تا وضع مالی شما خوب بشود. ببینید خدا برای همه روزی را تقسیم کرده، ولی اگر کسی از اذان صبح تا طلوع آفتاب بیدار باشد، خداوند یک روزیِّ اضافه به او می‌دهد. دیگر لازم نیست با وجود یک مغازه‌ی سه دهنه و تابلوهای بزرگ بنشیند و مگس بپراند، خدا روزی‌اش را از هر جا که هست به او می‌دهد.
آقای بهجت-رحمة‌الله‌علیه- می‌فرمود: اگر کسی نماز شب بخواند، خدا راضی نمی‌شود که او فردا صبح برای روزی‌اش اذیت بشود و روزی گنجشکی به او برسد و بعد التماس کند و محتاج یارانه باشد، آن هم یارانه‌ای که هر دفعه یک قسمتش را می‌زنند و می‌گویند این دهک نگیرد آن دهک نگیرد! در صورتی که خدا روزی را این‌جور قرار نداده و در آن گشایش گذاشته است، منتها ما نرفتیم از این گشایش استفاده کنیم.
شناسایی نعمت و شکر آن
ببینید ما دو مشکل داریم و اگر این دو مشکل‌مان را حل کنیم، به همه چیز دست پیدا خواهیم کرد. ما باید نعمت را شناسایی کنیم، الان این دستمال کاغذی که در خانه‌های من و شما هست و از آن استفاده می‌کنیم، در زمان ناصر الدین شاه نبوده، در زمان شاه عباس هم نبوده است و این برای ما نعمت است و اگر ما این را نعمت فرض کردیم، صاحب نعمت را می‌شناسیم که خداوند متعال است.
با شناسایی نعمات کوچک، ارزش و جایگاه نعمات بزرگتر را خواهیم دانست
چرا گفته شده اگر شما یک تکه نان در خیابان دیدید خم شوید و آن را در گوشه‌ای بگذارید که پا روی نان نرود؟ یعنی واقعا نان این‌قدر مهم است؟ نه، نان مهم نیست، انسان از نان مهم‌تر هست. منظور این است که اگر شما احترام نان خشک را داشته باشید و آن را نعمت بدانید، جایگاه و ارزش پدرتان را که نعمت بزرگی هست شناسایی می‌کنید و دیگر جلوی او نمی‌ایستید و اخم نمی‌کنید.
وقتی کسی جلوی امامزاده می‌ایستد و عرض ادب می‌کند و می‌گوید «السلام علیک و رحمة الله و برکاته»، خب معلوم است وقتی به حرم امام رضا-علیه‌السلام- برود چگونه ابراز ادب می‌کند و سلام می‌دهد.
کفران نعمت
در زمان یکی از پیغمبران، مردم این‌قدر وضع مالی خوبی داشتند که موقع دستشویی رفتن خودشان را با نان پاک می‌کردند و بعد این نان‌ها را در بیرون شهر جمع‌‌آوری می‌کردند که به اندازه‌ی کوه شد. تا این‌که خدا قحطی فرستاد و آن‌ها برای تأمین غذایشان محتاج همان نان‌ها شدند و خدا این نان‌ها را این‌گونه به خوردشان داد.
بخشندگی خداوند
خدا که بخیل نیست؛ اگر یک دانه گندم بکارید هفتصد دانه به شما می‌دهد. یک هسته خرما را تبدیل به یک نخل خرما می‌کند. با یک نهال انگور چقدر انگور به شما می‌دهد. یا پیش‌بینی کردند قحطی آب است و تا سال آینده در کشور خشک‌سالی می‌شود، بعد دیدید که خدا چه بارانی فرستاد که سدها پر از آب شد. خدا به این پیش‌بینی‌ها کار ندارد، این قانون‌ها برای طبیعت است.
با شناسایی هر نعمت آن را از خدا بدانید و شکرش را به‌جا آورید
پس نعمت را شناسایی کنید، اگر آدم سالمی هستید و نفَس‌تان می‌رود و می‌آید بدانید این نعمت خداوند است، حالا الحمدلله هم نگفتید، نگفتید، اما بدانید از خداوند است. از این‌که فرزند شما دارد در اتاق می‌دوَد و بازی می‌کند، لذت ببرید و این نعمت را از خدا بدانید. اگر خانمِ شما در آشپزخانه دارد زحمت می‌کشد و خودش را برای زندگی و فرزندانش فدا کرده بگویید الحمدلله، چون همه‌ی زن‌ها این‌جوری نیستند. خانم! اگر شوهر شما دارد از روی غیرت زندگی را می‌چرخاند بگویید الحمدلله. شکر نعمت را به جا آورید. حضرت-علیه‌السلام- فرمود: شکر نکردن نعمت، مثل گناهی می‌ماند که فرد برای آن استغفار نکرده است.
(ببینید من دارم به شما کلید می‌دهم) اگر دیدید در اقتصاد یا در زندگی گیر هستید، بدانید ناشکر شده‌اید. الان به فلان شخص اکسیژن وصل هست، ولی من دارم راحت نفس می‌کشم و حالم خوب هست، خدا به من نعمت داده که می‌توانم با پای خودم بروم، اما یکی هم بیست سال هست که از درد کمر نمی‌تواند راه برود. ما منزل یک جانباز رفتیم و دیدیم که او هجده سال هست که روزی پنجاه قرص می‌خورد! ما اصلا نمی‌توانیم تصورش را هم بکنیم که روزی پنجاه قرص بخوریم، حالا که یک دانه قرص هم نمی‌خوریم، خب الحمدلله بگوییم. چشم و ابروی ما که مشکی نیست بگوییم خیلی آدم خوبی هستیم و خدا به ما رسیدگی می‌کند، نخیر! او از ما بهتر است، ولی شکر کنیم. نعمت‌ها را یکی یکی بشماریم و الحمدلله بگوییم؛ دست‌هایمان را نگاه کنیم که حرکت می‌کند و خودمان می‌توانیم کارهای شخصی خودمان را انجام بدهیم.
پس یکی از این دو مشکل ما، شکر نکردن هست.
استغفار از گناهان
دومین مشکل که باید حل بشود این هست که با وجود گناهانی که انجام دادیم، توبه و استغفار نکردیم. باید گناهان را یاد کرد و استغفرالله گفت. گناهان که در گذشته انجام داده‌ایم را به یاد آوریم و استغفار کنیم. اگر کسی نعمت‌های خدا را شکر کرد و از گناهانی که انجام داده توبه کرد، خدا می‌گوید من با این آدم کار دارم.
اقرار به گناه در شب قدر
شب قدر هم یعنی همین، یعنی من آمدم به خدا بگویم خدایا، من به گناهانی که بین من و تو بوده اقرار می‌کنم. ما اباعبدالله-علیه‌السلام- را داریم و خدا به برکت حسین-علیه‌السلام- ما را می‌بخشد. ما امیرالمومنین-علیه‌السلام- را داریم که شفیع ما هست.
نگاه رحمت امام حسین-علیه‌السلام- به اهل زمین
در روایت دارد که حسین-علیه‌السلام- از سمت راست عرش به سه دسته از اهل زمین نگاه رحمت دارد؛ به اصحابش که شهید شدند؛ به زوارش که دور ضریح او هستند؛ به گریه‌کنانش که در روضه‌ها و هیئت‌ها گریه می‌کنند و به سینه می‌زنند.
تبدیل جهنم به بهشت
در روایت دارد اگر خدا اجازه بدهد که یک قطره اشک برای حسین-علیه‌السلام- را در جهنم بریزند، جهنم تبدیل به بهشت می‌شود. خدا برای امام حسین-علیه‌السلام- یک مقام خاصی قرار داده است.
استجابت دعا در زیر قبه‌ی امام حسین-علیه‌السلام
امام هادی-علیه‌السلام- مریض شد و به شخصی پول داد و فرمود: به زیر قبه‌ی امام حسین-علیه‌السلام- برو و برای من دعا کن. گفت: آقا مگر خودتان امام نیستید؟! حضرت-علیه‌السلام- فرمود: بله من امام هستم، ولی خدا زیر قبه‌ی امام حسین-علیه‌السلام- استجابت دعا را گذاشته که من می‌خواهم از آن استفاده کنم.
ارزش تربت امام حسین-علیه‌السلام-
خوردن خاک حرام است، ولی خدا خوردن تربت امام حسین-علیه‌السلام- را شفا قرار داد. محدث نوری در کتاب دارالسلام می‌گوید که نماز کسی بالا نمی‌رود و نمازها از همین پایین برمی‌گردد و به سر نمازخوان می‌خورد. نمازی که ما می‌خوانیم بالا نمی‌رود، بلکه فقط تکلیف از ما ساقط می‌شود، خدا برای نماز سخت می‌گیرد و هر نمازی را قبول نمی‌کند. هفت حجاب برای نماز هست، در تعبیر دیگر دارد چهار هزار حجاب است تا نماز به دست خدا برسد، کم هستند افرادی که نمازشان به خدا برسد. محدث نوری حدیثی را می‌آورد که می‌گوید نماز خواندن با تربت امام حسین-علیه‌السلام- همه‌ی حجاب‌ها را رد می‌کند و نماز به دست خدا می‌رسد.
پاداش ویژه‌ی خدا به محب حضرت زهرا-سلام‌الله‌علیها-
ببینید خدا به خاطر حضرت زهرا-سلام‌الله‌علیها- یک قطعه‌ای از زمان را شب قدر قرار داد. یک عده خانه‌ی حضرت زهرا-سلام‌الله‌علیها- را آتش زدند تا ایشان را به شهادت برسانند، ولی ما محبت حضرت زهرا-سلام‌الله‌علیها در دل‌مان هست و به‌خاطر این محبتی که نمی‌دانیم چرا در دل ما وجود دارد، خدا می‌خواهد یک پاداش ویژه در شب قدر به خاطر گل روی فاطمه‌ی زهرا-سلام‌الله‌علیها- به ما بدهد.
لیلةالقدر یعنی فاطمه‌ی خدا
شب قدر، شب فاطمه-سلام‌الله‌علیها- هست. «لیله» یعنی فاطمه-سلام‌الله‌علیها- و «قدر» یعنی خدا.
خدای متعال می‌خواهد در شب قدر به همه لطف کند. هر چه‌قدر معرفت‌مان به فاطمه‌ی زهرا-سلام‌الله‌علیها بیشتر باشد، درک شب قدر بیشتر است.
شیطان به هر طریقی می‌خواهد محبت اهلبیت-علیهم‌السلام- را از ما بگیرد
(این حرفم خیلی مهم هست)؛ ببینید چرا شیطان با من و شما کار دارد؟ چون شیطان می‌داند محبت ائمه-علیهم‌السلام- و حضرت زهرا-سلام‌الله‌علیها- در قلب ما هست و می‌خواهد این محبت را از ما بدزدد. من به شما بگویم اگر این محبت نبود همه‌ی شما نمازهایتان را اول وقت می‌خواندید. اگر این محبت نبود هیچ وقت نماز صبح‌تان قضا نمی‌شد. اگر این محبت نبود از دهان شما فحش در نمی‌آمد. اگر محبت حضرت زهرا-سلام‌الله‌علیها- نبود یک دانه از گناهان و خلاف‌هایی که انجام می‌دهیم را انجام نمی‌دادیم. همه‌ی این خلاف‌هایی که انجام می‌دهیم به‌خاطر این هست که شیطان می‌داند محبت اهلبیت-علیهم‌السلام- و حضرت زهرا-سلام‌الله‌علیها- در دل ماست، لذا خودش را به ما نزدیک کرده و می‌خواهد این محبت را از ما بگیرد، همان‌طور که از بقیه گرفته و می‌گذارد اول وقت بروند نمازهایشان را بخوانند، چون شیطان دیگر کاری با آن‌ها ندارد و می‌گوید بروند نماز بخوانند. خیلی موقع‌ها شیطان در کنار خانه‌ی خدا خودش این‌ها را بیدار می‌کند و جلو می‌ایستد و این‌ها به او اقتدا می‌کنند، چرا شیطان این کار را می‌کند؟ چون ولایت و محبت علی-علیه‌السلام در دل آن‌ها نیست، وقتی نیست حالا بیایند نماز بخوانند. به دلیل این‌که شما محبت علی-علیه‌السلام- را دارید شیطان‌تان هم بزرگ است. به میزانی که امام حسین-علیه‌السلام- را دوست دارید شیطان‌تان هم قوی هست، لذا وقتی بد‌دهنی می‌کنید شیطان می‌آید دهان شما را نجس می‌کند و در خانه عربده‌کش می‌شوید.
با گفتن «بسم‌الله‌الرحمن‌الرحیم» شیطان را از خانه دور کنیم
در روایت دارد که وقتی به خانه می‌روید و در را باز کردید بگویید «بسم الله الرحمن الرحیم» و داخل بروید، اگر بسم الله نگویید شیطان هم پشت سر شما به خانه می‌آید و در گوشه‌ی خانه می‌ایستد و دعوا راه می‌اندازد و بعد که شما را به دعوا اندخت و یک مقدار دعوا بالا گرفت، بقیه‌ی شیاطین را صدا می‌کند و در خانه‌ی شما جشن می‌گیرد و می‌گوید توانستم در خانه‌ی این‌ها دعوا راه بیندازم. اما اگر شما با «بسم‌الله الرحمن الرحیم» وارد خانه شوید دیگر اجازه ندارد داخل بیاید، چون در این خانه بسم الله گفته شده است.
رمز و راز خوشبختی
اگر گفتید سلام‌علیکم و وارد خانه شدید، یک عده از ملائکه به خانه‌ی شما می‌آیند و آرامش می‌دهند، اگر هیچ کس هم در خانه نبود زمانی که وارد شدید بگویید سلام علیکم، یعنی سلام اسم خدا هست. اگر خواستید روزی شما در آن روز زیاد بشود، بعد از سلام علیکم سه تا «قل هو الله» بخوانید که آن خانه بابرکت می‌شود و رحمت خدا می‌آید، دیگر یخچال و کولر به این آسانی نمی‌سوزد و در آن خانه اتفاقی هم نمی‌افتد.
ببینید این‌ها رمز و راز ماست؛ شما باید سر سفره بسم الله الرحمن الرحیم بگویید، اگر نگفتید شیطان با شما شریک می‌شود، لذا از دهان‌تان فحش بیرون می‌آید، چرا؟ چون شیطان با شما غذا خورده است.
از من پرسیدند برای انعقاد نطفه چکار کنیم که یک بچه‌ی صالح به دنیا بیاوریم؟ هیچ کاری نمی‌خواهد انجام بدهید، فقط موقع انعقاد نطفه بسم الله الرحمن الرحیم یادتان نرود تا شیطان شریک‌تان نشود.
در شب قدر چه کارهایی انجام بدهیم و از خدا چه بخواهیم؟
در شب قدری که مساوی با هزار ماه هست، خدا ما را دعوت کرده و می‌خواهد به ما پاداش بدهد. در شب قدر باید دو کار انجام بدهیم: یکی اقرار به گناه و دیگری استغفار. بگوییم خدایا من را ببخش. نعمت‌های خدا را یاد کنیم و الحمدلله بگوییم و اگر این کار را کردیم در معرض رحمت خدا قرار می‌گیریم.
در شب قدر خواندن سوره‌ی قدر خیلی مهم است.
یک دعایی برای شب قدر وارد شده که این دعا آثار و برکات خیلی خوبی دارد «اللهم انی اسئلک العفو والعافیه والمعافاة فی الدنیا والاخره».
از حضرت-علیه‌السلام- پرسیدند که شب قدر از خداوند چه بخواهیم، حضرت-علیه‌السلام- فرمود: در شب قدر از خدا عافیت بخواهید. تا هر چیزی که خدا به شما می‌دهد با عافیت بدهد.
یکی دیگر از اعمال شب قدر ذکر صلوات بر محمد و ال محمد است که از همه‌ی ذکرها بالاتر هست، چون هم در آن «سبحان الله» هم «الحمدلله» و هم «الله اکبر» و هم «لااله‌الاالله» هست.
خدا ذکر صلوات را دوست دارد و هر کس این ذکر را در شب قدر زیاد بگوید، بیشتر مورد توجه خداست.
همه را ببخشید؛ هر کس به شما ظلم کرده حلالش کنید تا خدا هم شما را حلال کند، بگویید خدایا، من گذشت کردم و تو هم برای این گذشتی که کردم، همه را از من راضی کن و من را ببخش. این بخشیده شدن خیلی مهم است تا انسان برسد به آن مقامی که خدای متعال برای او در نظر گرفته است.
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
کرج؛ هیأت فاطمیون؛ شب بیست و یکم ماه رمضان ۱۴۴۰؛ ۲۵ خرداد ۱۳۹۸