نشریه ی غدیریه-بیانات استاد الهی

روایت: «… مَا خَلَقَ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ يَقِيناً لَا شَكَّ فِيهِ‏ أَشْبَهَ‏ بِشَكٍ‏ لَا يَقِينَ‏ فِيهِ‏ مِنَ‏ الْمَوْتِ‏» (تحف العقول، النص، ص 364.) توضیح: «کُن حریصا علی الموت تُفدک الحیاة»: به مرگ حریص شوید تا مزه حیات را بچشید. ما چون از مرگ می‌ترسیم، مزه حیات را هم نمی‌فهمیم. ما باید مساله مرگ را برای خود حل کنیم. قرار نیست که یک امر مشکوک را یقینی کنیم؛ بلکه باید امری را که یقینی است، مشکوک نکنیم. مثل این که از ما بخواهند خورشید را انکار نکنیم، نه این که فلان ستاره را پیدا کنیم. گاهی به امر یقینی که در وجودش شکل گرفته است شک می کنم. من می‌توانم یقینم را تبدیل به شک کنم و شکم را تبدیل به یقین؛ اما فرموده‌اند که «لا تنقض الیقین بالشک»: یقینت را بوسیله شک، نقض نکن. پس بنا بگذار که مرگ، حتمی است و نسبت به آن تقیّد داشته باش. آقای الله‌کَرَم فرمانده نیروی انتظامی قم، افراد مجرمی را که به هیچ نحوی اصلاح نمی‌شدند، شب تا صبح در غسالخانه به دست یک میت دستبند می‌زد؛ این فرد تا صبح یا می‌مرد یا زنده می‌ماند و جزء اولیاء الله می‌شد. خیلی موثر است که انسان غسل یک میت را ببیند، در یک قبر چند دقیقه بنشیند، یک قبر بکند، زیر جنازه قرار بگیرد. اگر این اتفاق بیفتد، آن یقین بر سر جای خود باقی می‌ماند؛ زیرا خودش یقینی است و ما می‌خواهیم آن یقین را از خودمان دور و انکار کنیم.