نشریه ی غدیریه-بیانات استاد الهی

روایت: وَ قَالَ [الامام زین العابدین(ع‏لیه السلام)]: «ثَلَاثٌ مُنْجِيَاتٌ لِلْمُؤْمِنِ: كَفُّ لِسَانِهِ عَنِ النَّاسِ وَ اغْتِيَابِهِمْ، وَ إِشْغَالُهُ‏ نَفْسَهُ‏ بِمَا يَنْفَعُهُ‏ لِآخِرَتِهِ وَ دُنْيَاهُ، وَ طُولُ الْبُكَاءِ عَلَى خَطِيئَتِهِ». ترجمه: سه چیز است که مومن را نجات می دهد: بازداشتن زبانش از مردم و غیبت ایشان، پرداختن به اموری که نفع اخروی و دنیوی برایش دارد و بسیار گریستن بر گناهانش. توضیح: حضرت می فرمایند «مُنجیات»؛ اگر از معصوم(علیه السلام) بپرسید: چه چیزی ما را نجات می دهد؟ می فرماید: سه چیز: زبانت را نگه دار، مشغول کار خودت باش و بر خطاهایت گریه کن. اگر ما همین سه امر را محور و اصل در زندگیمان قرار دهیم، خدا ما را نجات می دهد.