نشریه ی غدیریه-بیانات استاد الهی

وصیت امام رضا -علیه‌السلام- به عبدالعظيم‌حسنی-علیه‌السلام- *«و لا یشغلوا أنفسهم به بتمزیق بعضهم بعضا»خودشان را مشغول تکه پاره کردن همدیگر نکنند و به این کارها مشغول نباشند.«فانی آلیت الی نفسی انه من فعل ذلک و السخط ولیا من اولیاءی دعوت الله لیعذبه في الدنيا الشد العذاب» حضرت فرمودند: من برای خودم لازم و واجب کردم اگر کسی این کار را انجام بدهد و دوستی از دوستان من را به خشم بیاورد نفرینش کنم تا خدای متعال در دنیا او را به شدیدترین عذابها عذاب کند.«و کان فی الاخرة من الخاسرین»در آخرت هم از زیانکاران خواهد بود«و أعرفهم» عبدالعظیم به دوستان ما این را هم برسان که«ان الله قد غفر لمحسنهم و تجاوز عن مسیئهم»خدای متعال نیکوکاران از دوستان ما را مورد رحمتش قرار داد و از گنهکاران آنها گذشت«الا من اشرک به او آذی ولیا من اولیائی أو اضمر له سوء» مگر کسی که به او شرک بورزد یا ولی از اولیاء من را بیازارد.شرک ورزیدن، به خود امام رضا-علیه‌السلام- بر می‌گردد، یعنی امامت را انکار کردند. کفر ورزیدند هم یعنی همین. هم اطلاق کفر دارد هم شرک، منافاتی هم ندارد؛ هم به خداست هم به امام.پس اینطور باید معنا کرد: مگر کسی که برای امام رضا -علیه‌السلام- شریکی قائل بشود یا دوستی از دوستان ایشان را اذیت کند یا نسبت به دوستی از دوستان حضرت نیت بدی در دل داشته باشد.«فان الله لا یغفر له حتی یرجع عنه»خدای متعال چنین شخصی را نخواهد بخشید تا این که از این حالت برگردد.«فان رجع انه والا نزع روح الایمان عن قلبه، و خرج عن ولایتی، ولم یکن له نصیب في ولایتنا و أعوذ بالله من ذلک»کسی که این حالت را داشت و دوستان امام رضا-علیه‌السلام- را اذیت می کرد و نیت بدی نسبت به آنها در دل داشت، اگر از این حالت برگشت که برگشته است و الا نور ایمان از قلب او نزع می‌شود.از ولایت امام رضا -علیه‌السلام- خارج مي‌شود وبهره‌ای از ولایت اهل‌بیت نخواهد داشت.حضرت فرمود: پناه می‌بریم به خدا از این حالت. ببینید گاهی بعضی از روایات منشور است، قبلاً هم گفتیم منشور تربیتی، منشور اقتصادی، منشور سیاسی، اینها را هم باید از اهل بیت اخذ کرد. این منشور خود شیعه بودن است، یعنی اینکه آدم خیلی شست رفته و صاف، بفهمد که وظایفش این است وآسیب‌هایش هم این است، لغزش‌هایش هماين است، تا جایی که حضرت می‌فرمایند: روح ایمان از وجودش سلب می‌شود آن هم با چی؟ با آزار مومن. همه‌ی روایت تأکید بر اینها است، اذیت مومن،به خشم درآوردن مومن، به اینکه پاره پاره بکنند همدیگر را.