ملاک قرب به امام زمان-عجل‌الله‌تعالی‌فرجه‌الشریف-
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
بِسمِ اللهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیم
«ألْحَمْدُللهِ رَبِّ الْعَالَمِینَ وَ بِه نَسْتَعِین إنَّهُ خَيرُ نَاصِرٍ وَ مُعِين وَالصَّلاةُ وَالسَّلامُ عَلَی أشْرَفِ الأنْبِیَاءِ وَالْمُرْسَلِینَ حَبِیبِ إلَهِ الْعَالَمِینَ أبِی الْقَاسِمِ الْمُصْطَفَی مُحَمَّدٍ وَ عَلَی وَ عَلَی أهْلِ بَیْتِهِ الطَّيِبِينَ الطَّاهِرِینَ المَعصُومِینَ»
«اللَّهُمَّ إِنَّا نَرْغَبُ إِلَيْكَ فِي دَوْلَةٍ كَرِيمَةٍ تُعِزُّ بِهَا الْإِسْلامَ وَ أَهْلَهُ وَ تُذِلُّ بِهَا النِّفَاقَ وَ أَهْلَهُ وَ تَجْعَلُنَا فِيهَا مِنَ الدُّعَاةِ إِلَى طَاعَتِكَ وَ الْقَادَةِ إِلَى سَبِيلِكَ وَ تَرْزُقُنَا بِهَا كَرَامَةَ الدُّنْيَا وَ الْآخِرَةِ»
صلواتی برای امام زمان-عجل‌الله‌تعالی‌فرجه‌شریف- مرحمت بفرمایید.
«مَّا كَانَ اللَّهُ لِيَذَرَ الْمُؤْمِنِينَ عَلَىٰ مَا أَنتُمْ عَلَيْهِ حَتَّىٰ يَمِيزَ الْخَبِيثَ مِنَ الطَّيِّبِ وَمَا كَانَ اللَّهُ لِيُطْلِعَكُمْ عَلَى الْغَيْبِ وَلَٰكِنَّ اللَّهَ يَجْتَبِي مِن رُّسُلِهِ مَن يَشَاءُ فَآمِنُوا بِاللَّهِ وَرُسُلِهِ وَإِن تُؤْمِنُوا وَتَتَّقُوا فَلَكُمْ أَجْرٌ عَظِيمٌ»
«ﺩﺭ ﺟﺎمعه‌ی ﺷﻤﺎ، ﻣﺆﻣﻦ ﻭ ﻣﻨﺎﻓﻖ ﻣﺨﻠﻮﻁﺍﻧﺪ ﻭ ﺧﺪﺍ ﺑﻨﺎ ﻧﺪﺍﺭﺩ ﻣﺆﻣﻨﺎﻥ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﻭﺿﻊ ﺭﻫﺎ ﻛﻨﺪ. ﭘﺲ ﺁﺯﻣﺎﻳﺸﺘﺎﻥ میﻛﻨﺪ ﺗﺎ ﺍﻓﺮﺍﺩ ﭘﻠﻴﺪ ﻭ ﭘﺎﮎ ﺭﺍ ﺍﺯ ﻫﻢ ﺟﺪﺍ ﺳﺎﺯﺩ. ﻫﻤﻴﻦﻃﻮﺭ، ﺧﺪﺍ ﺑﻨﺎ ﻧﺪﺍﺭﺩ ﺍﺯ ﺍﺳﺮﺍﺭ غیبی ﺁﮔﺎﻫﺘﺎﻥ ﻛﻨﺪ؛ ﻭلی ﺑﻪ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮﺍﻥِ ﺑﺮﮔﺰﻳﺪﮤ ﺧﻮﺩﺵ ﺍﺳﺮﺍﺭ غیبی ﺭﺍ میﮔﻮﻳﺪ. ﺑﻨﺎﺑﺮﺍﻳﻦ ﺧﺪﺍ ﻭ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮﺍﻧﺶ ﺭﺍ ﺑﺎﻭﺭ ﻛﻨﻴﺪ. ﺍﮔﺮ ﺍﻳﻤﺎﻥ ﻭﺍقعی ﺩﺍﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻴﺪ ﻭ ﻣﺮﺍﻗﺐ ﺭﻓﺘﺎﺭﺗﺎﻥ ﺑﺎﺷﻴﺪ، ﭘﺎﺩﺍﺷﺘﺎﻥ ﺑﺰﺭﮒ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﺑﻮﺩ.» ( آل‌عمران/ ۱۷۹)
«مَّا كَانَ اللَّهُ لِيَذَرَ الْمُؤْمِنِينَ عَلَىٰ مَا أَنتُمْ عَلَيْهِ»
خدای این‌جوری قرار نداده که مومنین همین‌طوری که هستند، زندگی کنند.
«حَتَّىٰ يَمِيزَ الْخَبِيثَ مِنَ الطَّيِّبِ» خدا می‌گه ما در مومنین هم در حال جداسازی هستیم و طبق لیاقت‌ها و شانیت‌ها در حال غربالگری اون‌ها هستیم و به‌طور کلی دنبال این هستیم که باطن از ظاهر بهتر باشه، نه ظاهر واکس‌زده باشه، ولی باطن مثل عقرب و مار و کژدم و چی و چی… نه! باطن باید خوب باشه، چون اون چیزی که معمولا بین مومنین در ظاهر دیده می‌شه خوبه، ولی در باطن این‌طوری نیست، مثلا می‌بینی یه مومن کینه‌ای هست، افعی در وجودشه، آدم کینه‌ای هر آن ممکنه کار دست خودش بده و دینش رو از دست بده. اگه کسی نسبت به مومن بغض در دلش باشه، یه شعبه‌ای از بغضِ به امام معصوم-علیه‌السلام- داره.
امام زمان-عجل‌الله‌تعالی‌فرجه‌الشریف- می‌فرمایند:
«اَللّهُمَّ اِنَّ شیعَتَنا مِنّا خُلِقُوا مِنْ فاضِل طینَتِنا وَ عَجِنُوا بِماءِ وِلایَتِنا اَللّهُمَّ اَغْفِرْ لَهُمْ مِنَ الذُّنُوبِ ما فَعَلُوهُ اِتّکالاً عَلی حُبَّنا وَ وِلائِنا یَوْمَ الْقِیامَهِ وَ لا تُوأخِذْهُمْ بِما اَقْتَرَفُوهُ مِنَ السَّیّاتِ اِکْراماً لَنا وَ لا تُقاصَّهِمْ یَوْمَ الْقِیامَهِ مُقابِلَ اَعْدائِنا فَاِنْ خَفَّفَتْ مَوَازینُهُمُ فَثَقَّلْها بِفاضِلِ حَسَناتِنا.»
«پروردگارا، شیعیان ما از ما هستند، از زیادی گِلِ ما خلق شده‌اند و به آب ولایت ما عجین گشته‌‌اند، خدایا آن‌ها را بیامرز و گناهانشان را عفو فرما. پروردگارا، آن‌ها را روز قیامت در مقابل چشم دشمنان ما مؤاخذه مفرما چنان‌چه میزان گناهانشان بیشتر و حسناتشان کم است از اعمال من بردار و به حسنات آن‌ها بیفزای.» (بحارالانوار/ ج۵۳/ ص۳۰۲)
«اِنَّ شیعَتَنا مِنّا خُلِقُوا مِنْ فاضِل طینَتِنا وَ عَجِنُوا بِماءِ وِلایَتِنا» حتی اگه کسی یه ذهنیّت از یه مومن داشته باشه بیچاره‌ست، به هیچ مرتبه‌ای دست پیدا نمی‌کنه، ولو من به شماها بگم اون مومن از نظر این آقا فاسق باشه و این کار رو سخت می‌کنه. من می‌گم بالاخره این آدمِ بی‌خودیه دیگه، می‌گه بی‌خودِ بی‌خود هم باشه شما نمی‌تونی از اون بدی به دل بگیری و اون رو بد بدونی، این کار رو خیلی سخت می‌کنه، مثلا یه خانمی شوهرش همه‌جوره اذیتش کرده، ظلم بهش کرده، خب حالا این چه‌جوری این مرد رو خوب بدونه؟ این امتحان سختیه. مثلا شما می‌گی در زمان پیغمبر-صلی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلم- یه پدری در لشکر امیرالمومنین-علیه‌السلام- بوده، یه پسری هم در لشکر معاویه-لعنه‌الله‌علیه- و پدر باید پسرش رو می‌کشت، ببینید چه‌قدر سخته! یا برعکس پسر پدر رو می‌کشه، چه‌قدر سخته، امتحانه دیگه. دقت کنید چون ایمان در وجود ما نشانه‌ی علاقه‌ی به معصوم-علیه‌السلام- است، این شخصی هم که شما نسبت بهش ذهنیت بدی داری، مومنه دیگه و با معصوم-علیه‌السلام- ربط داره، منتها این ربط به اندازه‌ی خودش. پس باید حواسمون جمع باشه، خیلی‌ها خیلی کارها می‌کنند، ولی به نتیجه نمی‌رسند، تعالی ندارند، رشد معنوی ندارند، نمی‌دونند از کجا دارند می‌خورند، باید نسبت به مومن مواظب بود.
«يَمِيزَ الْخَبِيثَ مِنَ الطَّيِّبِ وَمَا كَانَ اللَّهُ لِيُطْلِعَكُمْ عَلَى الْغَيْبِ»
قرار نیست شما اون طرف پرده رو خبردار بشی، اون طرف پرده رو خدا می‌دونه چیه. لذا شما همه رو خوب بدونید، قضاوت‌های ناجور نکنید، دوستی‌ها رو زیاد کنید، محبت رو بین خودتون گسترش بدید، مثلا بچه‌ت رو ببوس، بچه باباش رو ببوسه، توی خونه به هم احترام بذارند، محبت رو توسعه بدند، برای همدیگه فداکاری کنند. ببینید حضرت فرمود از نشانه‌ی مومن، مواساته. اگه شما می‌خوای بفهمی یه مومن چه‌قدر مومنه، ببین مواساتش چه‌قدره، به همون مقدار تعلق به امام زمان-عجل‌الله‌تعالی‌فرجه‌الشریف- داره، اون‌جا گفتم امر به معرف و نهی از منکر، این‌جا دارم می‌گم مواسات! می‌خوای بفهمی چه‌قدر با امام زمان-عجل‌الله‌تعالی‌فرجه‌الشریف- چفتی، ببین چه‌قدر نسبت به مومن خیّر هستی، اگه یه چیز خوب توی خونه داری، در اختیار مومن می‌ذاری یا نه؟ می‌گی آقا بفرما شما هم استفاده کن؟ و الا من بیام بگم نماز خوب می‌خونم، خب این‌که واجبه و باید بخونی، پس مومن بودنِ کسی رو فقط نمی‌شه از روی نماز فهمید.
«مِن رُّسُلِهِ مَن يَشَاءُ»
خدا در انتخابش اشتباه نکرده، رُسل انتخاب کرده، خدا یه نجار رو پیغمبر کرده، مثل حضرت عیسی-علیه‌السلام- ، این خیلیه.
خدا پیغمبر داره که آهنگره، پیغمبر داره که زره می‌دوزه. غالب پیغمبران خدا گوسفند‌چرانی می‌کردند، خدا نیومده از یه طبقه‌ی خاص پیغمبر انتخاب کنه، بگه این‌ها جزو پادشاهان و ثروتمندترین آدم‌ها هستند، نه! رفته بیچاره‌ترین مردم رو برای پیغمبری انتخاب کرده. پس خدا انتخاب می‌کنه، شما هم اگه وظیفه‌ت رو انجام بدی، شما رو هم انتخاب می‌کنه، نرجس خاتون-سلام‌الله‌علیها- رو انتخاب کرد، زکریابن‌آدم رو انتخاب کرد، خدا آقای بروجردی-رحمةالله‌علیه- رو از کجا آورد بالا نشوند؟ خداست دیگه. یه زمینه‌ای رو فراهم کن تا تو رو هم انتخاب کنند، خوش‌زبان باش، بین خانواده‌ها الفت ایجاد کن. من به خانم‌ها می‌گم نمی‌خواد نماز شب بخونید، بین‌الطلوعین هم بخوابید، اگه نمازتون هم قضا شد، قضاش رو بخونید، ولی مواظب زبانتون باشید، یه طایفه رو به هم نریزید، بعد امام زمان-عجل‌الله‌تعالی‌فرجه‌الشریف- رو می‌بینید. شاید بگید مگه ممکنه با وجود این‌که نمازمون قضا می‌شه حضرت رو ببینیم؟ بله امام زمان-عجل‌الله‌تعالی‌فرجه‌الشریف- رو می‌بینید، من الان نمی‌تونم بگم حضرت با چه افرادی دیدار داشته، اگه بگم شما اصلا تعجب می‌کنید، میخ‌کوب می‌شید. امام زمان-عجل‌الله‌تعالی‌فرجه‌الشریف- روی کسی دست گذاشت که به تمام معنا فاسق و فاجر بود، ولی وقتی دست از فسقش برداشت، نائب امام زمان-عجل‌الله‌تعالی‌فرجه‌الشریف- شد.
«يَمِيزَ الْخَبِيثَ مِنَ الطَّيِّبِ»
کار خدا اینه که خوب رو از بد جدا می‌کنه. مثل تمیز کردن برنج و عدس که آشغال و سنگ‌ریزه نداشته باشه، خدا هم هر روز داره جداسازی می‌کنه.
یه خبر مهم دیگه هم بهتون بدم، ببینید ما کاری به دیروزمون نداریم، باید ببینیم امروز چه کسی هستیم. دیروز تمام شد، یعنی اگه شما دیروز باتقواترین آدم بودی، اما امروز اگه فسقی انجام دادی، دیگه هیچی برات نمونده و هیچی دیگه بهت بار نیست. اما اگه تا دیروز جزو فاسق‌ترین آدم‌ها بودی، ولی امروز یه آدم خوبی هستی، همه چیز مال شماست. ببینید دستگاه، دستگاه عجیبیه، دیروز چه خبر بوده یعنی چی؟! امروز رو ببین چه خبره و چه کسی هستی. به فردا هم کار نداشته باش، فردا هم فرداست.
«کُلَّ یَومٍ هُوَ فی شَأنٍ» اصلا روی خودت حساب باز نکن؛ این روایته. چه‌قدر گنهکارهایی بودند که بخشیده شدند و چه‌قدر معتکفینی بودند که به کفر از دنیا رفتند. نه یه روز، دو روز، هشتاد سال طرف آدم خوبی بوده، ولی در یه لحظه همه رو از دست داده. یه شب سرمای خیلی زیادی بود، یه نفر توی گذرخان اومد پشت درِ یه خونه و گفت آقا اجازه بده من امشب داخل بیام، ولی به اندرونیِ شما نمی‌یام، اجازه بده همین‌جا بمونم تا از سرما یخ نزنم، صاحب‌خونه قبول نکرد و در رو بست، صبح اومد دید که این بنده‌ی خدا جلوی در یخ زده! حالا صاحب‌خونه کیه؟ از اولیای خدا، نفر دوم یا سومِ تهذیب در قم! وقتی جنازه‌ی یخ‌زده رو دید، شروع کرد دونه دونه محاسنش رو کندن، ولی دیگه فایده نداره، امتحان‌های خدا هم عجیبه. برادرهای حضرت یوسف-علیه‌السلام- آدم‌های خوبی بودند، ولی یه شبِ حسود شدند و اون کارها رو انجام دادند که یوسف-علیه‌السلام- در به در شد و حضرت یعقوب-علیه‌السلام- داغ فراق دید، چرا این‌طوری شد؟ به خاطر این‌که یه فقیری که روزه هم بود، اومد پشت درِ خونه‌ی حضرت یعقوب-علیه‌السلام- صدا زد یه چیزی به من بدید، این‌ها نشسته بودند کباب می‌خوردند و بهش اعتنا نکردند، صبح که شد دیگه حسادت‌ها و اون برنامه‌ها شروع شد.
حضرت یوسف-علیه‌السلام- در یوسف بودنش بی‌نظیره، خیلی این پیغمبر عجیبه، چه‌قدر ما از حضرت یوسف-علیه‌السلام- آیه داریم. حالا این یوسفِ پیغمبر، موقع دیدار با حضرت یعقوب-علیه‌السلام- یه لحظه دیر از اسب پایین اومد، جبرئیل نازل شد گفت یوسف توی دستت چیه؟ حضرت این افسار رو گرفته بود، باز کرد، یه نوری از دست یوسف-علیه‌السلام- رفت، جبرئیل گفت این نور پیغمبری و نبوت بود که رفت و دیگه پیغمبری از نسل تو متوقف شد.
محدث نوری دو تا پسر داره، برای یه پسرش امام زمان-عجل‌الله‌تعالی‌فرجه‌الشریف- لباس‌های طلبگی، مثل عبا و… فرستاد، چرا؟ حضرت فرمود چون تربتِ ما رو تکریم می‌کرد و اون رو توی جیب بالاش می‌ذاشت، ولی برای اون یکی پسرِ محدث نوری نفرستاد و حضرت فرمود این یکی تربتِ ما رو توی خورجین گذاشته بود، لذا این به درد طلبگی نمی‌خوره!
از کنار امام‌زاده‌ها رد می‌شید یه سلام بدید، بی‌اعتنا نباشید. یه پیرمرد رو می‌بینید بهش احترام بذارید، حواستون باشه، مواظب باشید، دینتون رو یه لحظه‌ای ازتون می‌گیرند.
«اَللّهُمَّ کُنْ لِوَلِیِّکَ الْحُجَّةِ بْنِ الْحَسَنِ صَلَواتُکَ عَلَیْهِ وَعَلى آبائِهِ فی هذِهِ السّاعَةِ وَفی کُلِّ ساعَةٍ وَلِیّاً وَحافِظاً وَقائِداً وَناصِراً وَدَلیلاً وَعَیْناً حَتّى تُسْکِنَهُ أَرْضَکَ طَوْعاً وَتُمَتِّعَهُ فیها طَویلاً.»
به حضرت عرض کرد آقا! حالا که شما دارید غایب می‌شید و غیبت‌تون هم طولانی می‌شه، تکلیف ما چیه؟ حضرت فرمود دو تا کار رو انجام بدید، بقیه‌ش با ما.
فرمودند:
«فَاتَّقُوا اللّهَ، وَ سَلِّمُوا لَنا، وَ رُدُّو الاَْمْرَ إِلَیْنا، فَعَلَیْنَا الاِْصْدارُ، کَما کانَ مِنَّا الاِْیرادُ، وَ لا تَحاوَلُوا کَشْفَ ما غُطِّیَ عَنْکُمْ، وَ اجْعَلُوا قَصْدَکُمْ إِلَیْنا بِالْمَوَدَّةِ عَلَی السُّنَّةِ الْواضِحَةِ»
«از خدا بترسید و تسلیم ما باشید، و امور خود را به ما واگذار کنید، چون وظیفه‌ی ما است که شما را بی‌نیاز و سیراب نمائیم، همان‌طوری که ورود شما بر چشمه‌ی معرفت به وسیله‌ی ما می‌باشد و سعی نمائید به دنبال کشف آن‌چه از شما پنهان شده است نباشید.» (بحارالانوار/ ج ۵۲/ ص ۱۷۹)
«فَعَلَیْنَا الاِْصْدارُ، کَما کانَ مِنَّا الاِْیرادُ»
ما خودمون کارهای شما رو سامان می‌دیم، شما غصه نخورید، کارهاتون با ما، ولی شما دو تا کار انجام بدید:
«إجعَلوا قَصدَكُم إلَينا بِالمَوَدَّةِ عَلَى السُّنَّةِ الواضِحَة.»
حواستون به ما باشه، حواستون از ما پرت نشه، کسی نیاد جای ما رو برای شما پر کنه، حتی پدرتون!
«إجعَلوا قَصدَكُم إلَينا بِالمَوَدَّةِ»
این یابنالحسن، یابنالحسن از دهنت نیوفته، در خوشی برای فرج دعا کن تا در ناخوشی حضرت جوابت رو بده.
پیامبر اکرم-صلی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلم- فرمود:
«یا مَنْ إذَا تَضَایقَتِ الأُمورُ فَتَحَ لَها باباً لَمْ تَذْهَبْ إلَیهِ الأَوهامُ صَلِّ عَلی مُحَمَّدٍ و آلِ مُحمَّدٍ وَ افْتَحْ لِأُموری المُتَضایقه باباً لَمْ یذْهَب إِلیهِ وَهْمٌ یا أَرْحَمَ الرَّاحِمینَ»
«ای آن‌که هنگام تنگی و دشواری کارها درهایی را می‌گشایی که در خیال و تصور هیچ کس نمی‌گنجد، بر محمّد و خاندان او درود فرست و بر تنگناها و امور دشوار زندگی من دری بگشای که خیال و تصور هیچ کس بدان نرسد.» (قصص‌الأنبیاء/ص ۳۶۰)
«إجعَلوا قَصدَكُم إلَينا بِالمَوَدَّةِ» این یعنی همون چراغونی، همون شیرینی دادن در ایام ولادت، این یعنی همون ذوقی که ما برای نیمه‌ی شعبان داریم. مثلا الان دارند برای نیمه‌ی شعبان غذا آماده می‌کنند، شما هم شریک شو، بگو آقا هزینه‌ی یه پرس یا ده پرس غذا با من، به ذوق امام زمان-عجل‌الله‌تعالی‌فرجه‌الشریف- این کار رو انجام بده. اگه دارند برای نیمه‌ی شعبان پول جمع می‌کنند، بگو آقا ما این‌قدر می‌تونیم شریک بشیم، یا یه پارچ شربت درست کن، درِ خونه‌تون شربت بده، این پرچم رو به نام امام زمان-عجل‌الله‌تعالی‌فرجه‌الشریف- بالا ببر.
کاروان شادی راه بنداز، چهار تا، پنج تا موتور سوار بشید، پرچم آویزون کنید، مردم رو متوجه‌ی میلاد امام زمان-عجل‌الله‌تعالی‌فرجه‌الشریف- کنید.
«إجعَلوا قَصدَكُم إلَينا بِالمَوَدَّةِ عَلَى السُّنَّةِ الواضِحَةِ»
کارهاتون رو با کارهای ما منطبق کنید، ببینید ما چه‌طوری غذا می‌خوریم، شما هم همون‌طوری بخورید، ببینید چه‌جوری حرف می‌زنیم، شما هم اون‌جوری حرف بزنید، ببینید ما چه‌طوری همسایه‌داری می‌کنیم، شما هم همون‌طوری همسایه‌داری کنید.
خدایا به حق محمد و آل، بهترین‌ها را به ما عنایت بفرما
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
۱۱ شعبان ۱۴۴۱؛ پنج فروردین ۱۴۰۰