برای سربازی امام زمان-علیه‌السلام- باید مطیع دستورات دین باشیم
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
«أعوذُ بِاللّهِ مِنَ الشَّیطانِ الْرَّجیم
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِيمِ»
«الْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعالَمِين وَ الصَّلَاةُ وَ السَّلَامُ عَلَى سَيِّدِنَا وَ نَبِيِّنَا وَ حَبِيبُ قُلُوبِنَا أبوألقاسِمِ مُصْطَفیٰ مُحَمَّد وَ عَلی آلِهِ الطَیِّبینَ الطَّاهِرِين ألمَعصومین المکرمین»
«اللّهُمَّ الْعَنْ أبَاالشُّرُورِ وَ أتْباعَهُ فِی کُلِّ لَحْظَهٍ مِنَ الأزَلِ إلَی الأبَدِ، بِعَدَدِ ما أحاطَ بِهِ عِلمُک»
«اَللّهُمَّ اِنّا نَرْغَبُ اِلَیْکَ فى دَوْلَةٍ کَریمَةٍ تُعِزُّ بِهَا الاِْسْلامَ وَاَهْلَهُ وَتُذِلُّ بِهَا النِّفاقَ وَاَهْلَهُ وَتَجْعَلُنا فیها مِنَ الدُّعاةِ اِلى طاعَتِکَ وَالْقادَةِ اِلى سَبیلِکَ وَتَرْزُقُنا بِها کَرامَةَ الدُّنْیا وَالاْخِرَةِ»
صلواتی برای امام زمان-عجل‌الله‌تعالی‌فرجه‌الشریف- مرحمت بفرمایید.
ما اگه دنبال این هستیم که به درد خدا و امام زمان-عجل‌الله‌تعالی‌فرجه‌شریف- بخوریم، باید مسیر بندگی رو به صورت خیلی ملایم و آگاهانه طی کنیم. برای طی کردن این مسیر دو‌تا خصوصیت لازم داریم؛ یکی این‌که حالت اطاعت داشته باشیم و دوم این‌که سرکش و خودرأی نباشیم. مثلا شما پیچ‌گوشتی دست گرفتی و می‌خوای یه وسیله‌ی برقی یا یه دستگاهی رو باز کنی، با این‌که شما به این کار وارد هستی، اما باید یه احتمال بدی و بگی یکی بهتر از منم هست، لذا بهش یه زنگ بزن، یه مشورت بگیر. چرا این رو می‌گم؟ تا این حالت حرف‌شنوی در شما ایجاد بشه و به خودت بگی همه‌ی حرف پیش من نیست، شاید دیگران بهتر از من می‌فهمند و احتمال داره من اشتباه کنم؛ این یه نکته‌ی مهمه که عرض کردم. ببینید ممکنه من در مسائل حدس قوی داشته باشم، ولی همین حدس قوی و تیز بودن مزاحم منه و نباید باعث بدگمانی و سوء‌ظن من به دیگران بشه. البته از اون طرف هم نباید سادگی کرد، بعضی‌ها ساده هستند و زود اطمینان می‌کنند، مثلا یه آقا زنگ خونه رو می‌زنه و می‌گه من از اداره‌ی برق هستم، شما هم با اطمینان در رو باز می‌کنی، این‌جا باید یه علامت سوال برای خودت بذاری که شاید دزد باشه، ولی از اون طرف هم آدم‌های سالم رو دزد نکنید؛ داشتن این روحیات در اسلام خیلی به درد می‌خوره، چون بحث مسائل و دقت‌هاست. مثلا شما برای یه امتحان مهم استخدامی یا کنکور، هر چی بیشتر دقت کنی و مته به خشخاش بذاری خوبه، ولی همین دقت و سختگیری جاش توی خونه نیست و بَده! این‌که مدام بگی چرا غذا آماده نیست یا چرا دیر حاضر شدید و…، این خوب نیست، این‌جا رو شما باید یه فُرجه بدی یا خودت بری یه کمک کنی. اصلا باید بنا رو توی خونه این بذاری که اختلاف و صدای بلند نباشه و این رو برای زندگی‌ات یه اصل قرار بدی.
حالا به بحث خودمون برگردیم؛ گفتیم اگه قراره ما راه خدا رو طی کنیم و به درد این مسیر بخوریم، باید اطاعتِ فرمان در ما شکل بگیره. الان ارتشی‌ها رو ببینید حرف‌شنوی دارند، دیگه نظر ندارند. مثلا اون آقا با این‌که لیسانس داره، ولی فرمانده‌ش یه دیپلمه هست، اما اطاعت داره، چون فعلا فرمانده اونه. نمی‌شه چون شما لیسانس داری بیای نافرمانی کنی، ارتشه! در محیط ارتش، نظم ارتش به حرف‌شنوی هست. در دستگاه خدا هم همین یه کلمه‌ست، حرف‌شنوی! الان در نماز جماعت هم همینه، مثلا امام جماعت یه طلبه‌ست، ولی می‌بینی یه آیت‌الله به این طلبه اقتدا می‌کنه. امام جماعت رکوع می‌ره، آیت‌الله هم باید رکوع بره، چرا؟ می‌خواد بگه شما آیت‌الله هم باشی، حرف‌شنوی مهمه! گوش به فرمان بودن مهمه! الان چرا دشمن از جمهوری اسلامی می‌ترسه؟ چون جمهوری اسلامی در جوهره‌‌ش یه اطاعت فرمانه. فرمانده‌ی کل قوا، اگه یه موقع یه فرمان صادر کنه، همه باید اطاعت کنند. وقتی فرمانده‌ی کل قوا می‌گه آتیش به اختیار؛ یعنی اونی که هواپیماها رو شناسایی می‌کنه، می‌تونه در یه حرکت ساده، آتیش به اختیار اون هواپیمای میلیاردی رو در بندر عباس ساقط کنه و دشمن از همین آتیش به اختیار بودن می‌ترسه!
ببینید بچه شیعه اگه خوب تربیت بشه؛ یعنی یه وجود تربیت شده‌ی باتقوا داشته باشه، هر جا بره مدیره و به همه چی مسلطه، اما کفار اصلا همچین روحیه‌ای ندارند، یه نفر بایسته برای هزار نفرشون بگه شما باید این‌جوری کنید، اون‌ها هم همون رو انجام می‌دن. الان در پادگان‌ها، ادارات، جاهای مختلف شما تا افراد رو توجیح نکنی، نمی‌تونی بهشون نظم بدی، همین‌طوری قبول نمی‌کنند. الان راجع به کرونا، وقتی ما تونستیم مردم رو توجیح کنیم، اون‌ها ماسک زدند، رعایت کردند، ولی اگه می‌اومدیم فقط می‌گفتیم ماسک بزنید، مردم قبول نمی‌کردند.
اما وقتی گفتند نماز جمعه تعطیل، حرم‌ها تعطیل، اربعین تعطیل، مردم ناراحت شدند، چون مسئولین هیچ توجیحی برای این کارشون نداشتند. خب حالا اگه این تعطیلی‌ها درسته، پس چرا ترکیه رفتن تعطیل نبود؟! بچه شیعه می‌فهمه این دو‌تا با هم هم‌خونی ندارند، لذا مخالفت می‌کنه. مگه ما نسبت به ۳۸ کشور دنیا که بر علیه ما جنگیدند، قدرت داریم؟ نه! پس چرا ما پیروزیم؟ به خاطر این‌که هر یه نفرِ ما یه شهید همّته، هر یه نفر یه قاسم سلیمانیه! قاسم سلیمانی فقط یه فرمانده نبود، دو هزار تا فرمانده زیر دستش بودند و می‌دونستند چه‌کار باید انجام بدند. امام-رحمه‌الله‌علیه- هم همین‌طوری بودند! الان مقام معظم رهبری-حفظه‌الله- رو ببینید، یه حرف ساده که می‌زنه، بچه شیعه‌ها چه‌قدر تحلیل دارند و به کمک ایشون می‌یان، لذا دشمن حرفی برای گفتن نداره.
ببینید ما باید به درد امام زمان-عجل‌الله‌تعالی‌فرجه‌الشریف- بخوریم؛ این چه‌طوری به دست می‌یاد؟ مثلا شما برای نماز باید درست رو به قبله بایستی، لذا می‌گن اگه تازه خونه خریدی، اگه گفتن قبله‌ش از این طرفه، باور نکن و حتما خودت قبله‌نما بذار. به بچه شیعه‌ها گفته شده از پدرتون تبعیت کنید، چرا؟ چون بچه شیعه‌ای که از پدرش تبعیت نمی‌کنه، نمی‌تونه از رهبری تبعیت کنه. اگه از اول گوش به فرمان پدرش بوده، الان هم می‌فهمه وقتی فرمانده‌ش داره دستور می‌ده باید گوش به فرمان باشه و این خیلی خوبه. یا دختر خانمی که از مادرش حرف‌شنوی نداره، دروغ می‌گه که من حضرت زهرا-سلام‌الله‌علیها- رو دوست دارم. شما اول حرف‌شنوی‌ات رو ثابت کن، اصلا تمرین کن که می‌تونی از عهده‌ی دستورات پدرت بر بیای و خسته هم نمی‌شی. پدر هم که توی خونه فرمانی نداره، چه فرمانی توی خونه داره، الّا این‌که می‌گه درست راه برو یا درست حرف بزن، به موقع بخواب، این‌قدر تلویزیون نگاه نکن، این‌قدر وب‌گردی نکن، سر درس و مدرسه‌ت باش، برو دنبال کار، مگه یه بابا چی می‌گه که شما بهت برمی‌خوره؟! این‌که بهت برمی‌خوره، یعنی به درد امام زمان-عجل‌الله‌تعالی‌فرجه‌الشریف- نمی‌خوری. همه‌ی افرادی که به درد دین خوردند، به خاطر اطاعت از پدرشون بوده، لذا امام زمان-عجل‌اللله‌تعالی‌فرجه‌الشریف- هم دستشون رو گرفت. آقای بهجت-رحمه‌الله‌علیه- چون حرف‌شنوی از پدرش داشت، آقای بهجت شد. پدرش نامه نوشت که آقا مستحبات رو کنار بذار، نامه نوشت آقا از فلانی فاصله بگیر. آقای بهجت-رحمه‌الله‌علیه- هم پیش آقا سید حسن اصفهانی رفت و ایشون هم تائید کرد که به خودت محک بزن، شما پنجاه ساله هم که باشی باید گوش به فرمان بابات باشی، بابات ولیّ شماست. حضرت ابراهیم-علیه‌السلام- با شتر از یه راه خیلی دور خونه‌ی پسرش اسماعیل-علیه‌السلام- می‌ره، وقتی در می‌زنه، زن اسماعیل-علیه‌السلام- دم در می‌یاد، حضرت ابراهیم-علیه‌السلام- رو تحویل نمی‌گیره و یه ویژگی‌هایی داره که حضرت می‌فهمه این زن به درد یه پیغمبر نمی‌خوره، چون قرار بوده اسماعیل-علیه‌السلام- پیغمبر بشه. وقتی حضرت ابراهیم-علیه‌السلام- داره می‌ره، می‌گه وقتی اسماعیل-علیه‌السلام- اومد، بهش بگو بابات اومده و گفته پادری رو هم عوض کن؛ این یه رمز بوده. وقتی حضرت اسماعیل-علیه‌السلام- می‌یاد و می‌شنوه که باباش این کلام رو گفته، می‌فهمه که باید زنش رو طلاق بده، بعدازظهر می‌ره زنش رو طلاق می‌ده. ببینید من نمی‌خوام این رو به شما بگم که اگه بابات گفت، شما برو زنت رو طلاق بده، نه! بابای شما حضرت ابراهیم-علیه‌السلام- نیست و شما هم حضرت اسماعیل-علیه‌السلام- نیستی، حد حرف‌شنوی رو دارم می‌گم! ما باید خودمون رو محک بزنیم، ببینیم به درد امام زمان-عجل‌الله‌تعالی‌فرجه‌الشریف- می‌خوریم یا نه. از نماز صبح می‌شه فهمید که من چه‌قدر اطاعت فرمان دارم. این‌که نماز می‌خونم یا نمی‌خونم، به موقع نمازم رو می‌خونم یا نمی‌خونم، آیا نمازم قضا می‌شه یا نمی‌شه، از این می‌شه فهمید که آیا من اهل اطاعت هستم یا نه. خیلی از ما نباید «وَعَجِّل‌فَرَجَهُم» بگیم، چرا؟ چون وقتی امام زمان-عجل‌الله‌تعالی‌فرجه‌الشریف- ظهور کنه، دیگه حضرت می‌خواد حکومت جهانی تشکیل بده، می‌خواد دستور بده، می‌خواد من سربازش باشم، گوش به فرمانش باشم، ولی من وقتی حرف‌شنوی ندارم نمی‌تونم سرباز حضرت باشم.
گاهی می‌بینی شخص به جای نماز خوندن، فقط نوک می‌زنه، هنوز پیشونی به مهر نرسیده پا می‌شه، حالا این چه‌طوری گوش به فرمانه؟! یا می‌گه چرا باید شونزده ساعت روزه بگیریم؟ الان خدا گیرِ روزه گرفتن ماست؟ نه! خدا اطاعت فرمان می‌خواد. خوب دقت کنید، اطاعت فرمان خدا در روزه چیه؟ مثلا شما باید امسال به خاطر ناراحتی که داری روزه نگیری، هم خودت این رو تشخیص دادی و هم دکتر تائید کرده که روزه برای شما خوب نیست، خب چرا روزه می‌گیری؟ می‌گه دلم نمی‌یاد روزه نگیرم! چرا باید برای دل روزه بگیری؟ یا مثلا می‌گه اگه روزه بگیرم کرونا می‌گیرم! شما دو، سه روز روزه بگیر، ببین کرونا می‌گیری یا ببین برات ضرر داره، اگه ضرر نداره، خب چرا روزه نمی‌گیری؟ می‌گه می‌ترسم. چه‌طوری می‌ترسی در حالی که اطاعت فرمانه! یه راه فرار شرعی پیدا کن، ولی خودت از اطاعت فرمان فرار نکن. شما روزه هم نمی‌تونی بگیری، یه چند کیلومتری برو روزه‌‌ت رو افطار کن و برگرد. رفقا تمام دستورات دین همینه! حاجی وقتی حج می‌ره، هر دستوری اون‌جا هست برای اینه که می‌خوان اون رو مطیع قرار بدند.
در مورد نماز هم همینه، در مورد گناه نکردن هم همینه، می‌خوان ما رو مطیع قرار بدند.
پس یه روحیه‌ی اطاعت قراره در وجود من شکل بگیره، این اطاعت اگه در وجود من شکل گرفت، من برای سربازی امام زمان-عجل‌الله‌الله‌تعالی‌فرجه‌الشریف- آماده‌ام. برای سرباز بودن نمی‌خواد یه کار سخت و سنگین انجام داد، در یه حدی که الان از من انتظار هست باید اطاعت فرمان در وجود من باشه؛ اگه این بود درسته. گفته شده آقایون شاربشون رو بزنند، حالا این چیه نمی‌دونم، باید اطاعت فرمان کنم. یا گفته شده ناخنت رو بگیر، آقا چرا ناخت‌هات بلنده؟! ناخن خانم‌ها باید بلند باشه، چرا ناخن‌های شما یا ناخن کوچیک شما این‌قدر بلنده؟ معلومه شما گوش به فرمان نیستی، اطاعت فرمان مهمه! گفتند با دست راست غذا بخورید، چپ دست که نیستی بگی نمی‌تونم. می‌گه عذر دارم، اونم معلوم نیست عذر باشه، باید به خاطر این‌که خدا گفته این‌قدر تمرین کنی تا در غذا خوردن راست دست بشی، کوتاهی نکنی. همین‌قدر خودت رو وادار کن که لااقل یه لقمه از غذا رو با دست راست بخوری.
“و‌صلی‌الله‌علی‌محمد‌و‌اله”
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
ماه مبارک رمضان ۱۴۴۲/ شب سیزدهم/ ۵ اردیبهشت ۱۴۰۰