بسم الله الرحمن الرحیمشاگرد: حاج آقا این روایت راجع به وجود مبارک امام سجاد -علیه‌السلام- است که امام حسین -علیه‌السلام- هم راوی این روایت هستند که صدر روایت این است که می‌گوید، آقا می‌فرمایند: وقتی محضر جد مبارکم رسول مکرم اسلام -صلی‌الله‌علیه‌واله- شرف‌یاب شدم؛ آقا فرمودند: « یا زین السماوات و الارضین »متن روایت: «عن محمد بن علي بن موسي، عن أبيه علي بن موسي، عن أبيه موسي بن جعفر، عن أبيه جعفربن محمد، عن أبيه محمد بن علي، عن أبيه علي بن الحسين، عن أبيه الحسين بن علي بن أبيطالب عليهالسلام قال: دخلت علي رسول الله صلي الله عليه و آله و عنده ابي بن کعب. فقال لي رسول الله صلي الله عليه و آله: مرحبا بک يا ابا عبدالله، يا زين السماوات و الأرض. قال له أبي: و کيف يکون يا رسول الله صلي الله عليه و آله زين السماوات و الأرض أحد [ صفحه 70] غيرک؟ قال: يا ابي، والذي بعثني بالحق نبيا، أن الحسين بن علي في السماء اکبر منه في الأرض، و إنه لمکتوب عن يمين عرض الله عزوجل: مصباح هدي، و سفينة نجاة، و إمام خير، و يمن [1] ، و عز، و فخر، و بحر علم، و ذخر ]فلم لا يکون کذلک؟[ [2] و أن الله عزوجل رکب في صلبه نطفة طيبة مبارکة زکية ]خلقت من قبل أن يکون مخلوق في الأرحام أو يجري ماء في الأصلاب أو يکون ليل و نهار.[ [3] و لقد لقن دعوات ما يدعوا بهن مخلوق إلا حشره الله عزوجل معه و کان شفيعه في آخرته، و فرج الله عنه کربه، و قضي بها دينه، و يسر أمره، و أوضع سبيله، و قواه علي عدوه، و لم يهتک ستره.»« امام‌جواد -عليهالسلام- از پدرش امام‌حسين -عليهالسلام- نقل می‌کند که آن حضرت فرمود: ابي‌بن‌کعب پيش پيامبر خدا -صلي‌الله‌عليه‌و‌آله- بود که من وارد شدم، رسول خدا -صلي‌الله‌عليه‌و‌آله- به من گفت: آفرين بر تو يا‌اباعبدالله! اي زينت آسمانها و زمين!ابي بن کعب به او گفت: يارسول الله! چگونه جز تو، زينت آسمانها و زمين، تواند بود؟ پيامبر -صلي‌الله‌عليه‌و‌آله- گفت: اي ابي! سوگند به آن که مرا به حق پيامبري برانگيخته، به راستي که حسين بن علي، در آسمان بزرگتر از آن است که در زمين شناخته ميشود. هر آينه بر سمت راست عرش خداي عزوجل نوشته شده است: حسين، چراغ هدايت و کشتي نجات، پيشواي نيکي و برکت و عزت و افتخار، و درياي دانش و گنجي است که براي آينده اندوخته شده است. چرا چنين نباشد که خداي عزيز و جليل، در پشت او، نسل پاک و پاکيزه و با برکتي را قرار داده است که پيش از آن که آفريدهاي در رحمهاي زنان و پشت مردان بوده باشد، يا شب و روزي آفريده شده باشد؛ اين نسل آفريده شده بود. به امام حسين -عليهالسلام-، دعاهايي الهام شده است که هرگز آفريدهاي، خدا را با آنها نخواند، مگر اين که خداي عزوجل وي را با او محشور سازد و در سراي ديگر شفيعش باشد و خدا گره از کارش بگشايد و اندوهش برطرف سازد، قرضش را ادا نمايد، مشکلش را آسان گرداند، راهش را هويدا سازد، او را بر خصمش، نيرو دهد و پردهاش را ندرد.»(عیون أخبارالرضا علیه‌السلام، ج 1، ص 59)خطاب به سیدالشهدا -علیه‌السلام- می‌کنند و بعد حضرت دونه دونه دعاهای اهل‌بیت رو می‌فرمایند تا می‌رسند به این تعبیر که راجع به امام حسین -علیه‌السلام- هست و می‌فرمایند که خدا در نطفه‌ی ایشان یک فرزندی رو قرار می‌ده که «کمَثَل القمر و هی نطفة تبیین و بیان یکون من اتبعه رشیداً و من ضلّ عنه هویاً » خدا به سیدالشهدا-علیه‌السلام- یک فرزندی عنایت می‌کند که امام سجاد -علیه‌السلام- هستند. مَثَل این نطفه مثل ماه است که این نطفه نطفه‌ی تبیین و بیان است، در مورد این تعبیر توضیحی بفرمایید. حاج آقا: یعنی همین که ماه، راه رو نشون می‌ده، مسیر رو واضح می‌کنه، برای آن‌هایی که از طریق ماه می‌فهمن که امروز اول ماهه دوم یا سوم ماهه، ایام بیض هست، شب آخر یا شب اول ماهه.، امام سجاد-علیه‌السلام- این‌ها رو واضح می‌کنه، ما الان دعای هلال، دعای شب جمعه، دعای عرفه، دعای نیمه‌ی شعبان، دعای مکارم الاخلاق و دعای توابین داریم، می‌تونه این باشه.