نشریه ی غدیریه-بیانات استاد الهی

امام علی-علیه‌السلام-:مَنْ لَمْ يُهَذِّبْ نَفْسَهُ فَضَحَهُ سُوءُ الْعَادَةکسی که روان خود را از ناپاکی های اخلاق تطهیر ننماید، عادات ناپسندیده‌اش او را رسوا خواهد ساخت.*غرر الحکم/ ص ۷۱۹یه معنای تهذیب، اینه. مثلا کسی که عادت به فحش داره، اگر خودش رو تربیت نکنه، همین فحش دادن مفتضحش می‌کنه؛ چون به اون عادت کرده. نمی‌خواد این واژه‌هایی که در دهانش هست، عوض کنه و بجاش ده تا واژه‌ی محبت‌آمیز یاد بگیره. تهذیب برای همینه، تا خیلی از عادت‌ها برداشته بشه. در مهمانی نشسته بودیم، آقایی می‌خواست همسرش رو صدا بزنه، به خانمش گفت: اوهوی آب بیار! گفتم: اوهوی کیه؟ گفت: اسم خانمم. گفتم: تو شناسنامه؟ گفت: نه. فقط همین مونده!مثلا سلام نکردن در خانه عادتش شده. تهذیب یعنی، آدم این رو حل کنه.بدخطی! طرف بدخطه، این بدخطی علمش رو پایین می‌یاره؛ باید هر روز یک خط تمیز بنویسه، تمرین کنه تا خطش خوب بشه.