راهکارهایی برای ایجاد آرامش در زندگی
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
«أعوذُ بِاللّهِ مِنَ الشَّیطانِ الْرَّجیم
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِيمِ»
«الْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعالَمِين وَ الصَّلَاةُ وَ السَّلَامُ عَلَى سَيِّدِنَا وَ نَبِيِّنَا وَ حَبِيبُ قُلُوبِنَا أبوألقاسِمِ مُصْطَفیٰ مُحَمَّد وَ عَلی آلِهِ الطَیِّبینَ الطَّاهِرِين ألمَعصومین المکرمین»
«اللّهُمَّ الْعَنْ أبَاالشُّرُورِ وَ أتْباعَهُ فِی کُلِّ لَحْظَهٍ مِنَ الأزَلِ إلَی الأبَدِ، بِعَدَدِ ما أحاطَ بِهِ عِلمُک»
«اَللّهُمَّ اِنّا نَرْغَبُ اِلَیْکَ فى دَوْلَةٍ کَریمَةٍ تُعِزُّ بِهَا الاِْسْلامَ وَاَهْلَهُ وَتُذِلُّ بِهَا النِّفاقَ وَاَهْلَهُ وَتَجْعَلُنا فیها مِنَ الدُّعاةِ اِلى طاعَتِکَ وَالْقادَةِ اِلى سَبیلِکَ وَتَرْزُقُنا بِها کَرامَةَ الدُّنْیا وَالاْخِرَةِ»
صلواتی برای امام زمان-عجل‌الله‌تعالی‌فرجه‌الشریف- مرحمت بفرمائید.
یکی از قالب‌های مهم اینه که من جایگاه خودم رو در دین شناسایی کنم. شناخت این جایگاه، این‌که من بفهمم چه‌کاره هستم و وظیفه‌م چیه، برای من شوق و توانایی می‌یاره. مثلا شما مسابقات فوتبال رو ببینید، بازیکن‌ها هر کدوم می‌دونند وظیفه‌شون چیه. دروازه‌بان می‌دونه وقتی توپ نزدیک دروازه اومد باید چه‌کار کنه. حالا یه نفر امام جماعته، یه نفر توی خونه داره بچه تربیت می‌کنه، یه نفر شوهر‌داری می‌کنه، یه نفر مریض‌داری می‌کنه، یه نفر رهبری می‌کنه، یه نفر جنگ نرم رو دنبال می‌کنه، یه نفر کار نظامی می‌کنه، یه نفر در جبهه‌ی کشاورزی کار می‌کنه، یه نفر حامیه، یه نفر یتیم‌داری می‌کنه، یه نفر هیئت‌داری می‌کنه، یه نفر مداحی می‌کنه، یه نفر اهل منبره، یه نفر کتاب می‌نویسه، هر کسی در جایگاه خودش داره کارش رو انجام می‌ده، خب اگه منم جایگاه خودم رو پیدا کردم و بفهمم به چه دردی می‌خورم، بعد سرم رو پایین بندازم و کارم رو انجام بدم، خیلی مسائل برام حلّ می‌شه. امام جماعت نباید فکر کنه که چرا منبری نیست، آقا شما مهم‌ترین کار رو داری انجام می‌دی، این تعداد جمعیت که پشت سر شما نماز می‌خونند، دارند هدایت و از شیطان دور می‌شن، همین کافیه. ببینید اسلام اومده تکلیف رو معلوم کنه، خدا که به پیغمبر-صلیاللهعلیهوآلهوسلم- و امیرالمومنین-علیه‌السلام- احتیاج نداره، به ما هم که اصلا احتیاج نداره و داره کارش رو جلو می‌بره. حالا خدا اومده به رسول خدا-صلیاللهعلیهوآلهوسلم- لطف کرده و اون رو پیغمبر قرار داده، گفته این کار رو انجام بده، می‌خوام بهت ثواب و درجه بدم. به من هم این لطف رو کرده و گفته شما تکلیفت اینه، این رو انجام بده، تموم شد. یه زمانی هست وظیفه‌ی من خوابیدنه، یه زمانی هم وظیفه‌م بیدار بودنه. ببینید بعضی از اعمال دینی که از ما خواسته شده، اسمش مسمّاست. مثلاً در روایت داره که در اسلام یه عملی هست که گفته شده انسان تا از دنیا نرفته اون کار رو انجام بده، چون خیلی کار خوب و مهمیه. حالا اگه تو نمی‌تونی اون کار رو انجام بدی، مسمای اون کار رو انجام بده؛ یعنی اسمش باشه که شما این کار رو انجام دادی. مثلا
اگه نمی‌تونی جوشن کبیر رو کامل بخونی، چند تا فرازش رو بخون. اگه یه کیسه برنج نمی‌تونی انفاق کنی، یه کیلو بده.
حضرت فرمود یه کسی مومن ضعیفی هست، هیچ کاری ازش بر‌نمی‌یاد، الا این‌که دشمنان اهل‌بیت-علیهم‌السلام- رو لعن کنه و این کار رو انجام می‌ده. اون‌وقت خدا این لعن رو می‌گیره بین ملائکه و مباهات می‌کنه، ببینید چه‌قدر مهمه! شما وقتی مذاکره‌ی دینی داشته باشید، خدا مباهات می‌کنه. هر کدوم از شماها به خصوص توی این شبکه‌های مجازی می‌تونید کار انجام بدید، مثلا با پنجاه نفر عضو، برنامه‌های حفظ قرآن بذارید، یه برنامه‌ی قرآن‌خونی بذارید، یه برنامه‌ی تمرین مداحی بذارید. یه دعای خیلی عجیبیه که حضرت فرمود واجبه هر روز این دعا خونده بشه، محتوای این دعا رو ببینید؛
“الحَمدُلِلّه ِ الَّذی عَرَّفَنی نَفسَهُ وَ لَم یَترُکنی عُمیانَ القَلب.
الحَمدُلِلّه ِ الَّذی جَعَلَنی مِن اُمَّهِ مُحَمَّدٍ صَلَّی الله ُ عَلَیهِ وَ آلِه.
الحَمدُلِلّه ِ الَّذی جَعَلَ رِزقی فی یَدِهِ وَ لَم یَجعَلهُ فی اَیدِی النّاس.
الحَمدُلِلّه ِ الَّذی سَتَرَ عُیُوبی عَورَتی وَ لَم یَفضَحنی بَینَ النّاسِ”
“ستایش خدا را که خود را به من شناساند و مرا کوردل نگذاشت.
ستایش خدا را که مرا از امت حضرت محمّد-صلیاللهعلیهوآلهوسلم- قرار داد.
ستایش خدا را که روزیم را در دست خودش قرار داد و آن را در دست مردم ننهاد.
ستایش خدا را که گناهانم و عیوبم را پوشاند و مرا در میان مردم رسوا نکرد.” (بحارالانوار/ ج ۸۳/ ص۲۸۲)
“الحَمدُلِلّه الَّذی عَرَّفَنی نَفسَهُ وَ لَم یَترُکنی عُمیانَ القَلب” خیلی باید خوشحال باشی که خدا خودش رو به تو معرفی کرده. بلا‌نسبت بعضی‌ها مثل یابو در دنیا زندگی می‌کنند، مثل حیوان هستند، خیلی خودشون رو متمدن معرفی می‌کنند، بله حیوان متمدن! حیوان دو پا، حیوان ناطق، حیوان کراواتی، حیوانی که سوسیس کالباس هم می‌خوره. نمی‌دونه اصلا برای چی خلق شده، نمی‌دونه خالق داره. من کور و باطل آفریده نشدم، باید بدونم یه خدایی هست. البته این هم دقت کنید که ما احتیاج به آرامش داریم، الان مهم‌ترین موضوع آرامشه. چرا اعصاب‌ها خورده، فکرها پریشونه و نگرانی‌ها زیاده؟ به خاطر این‌که خدا آرامش رو توی یه چیز قرار داده، نه توی دوتا چیز. آرامش در یاد خداست! امکان نداره شما یاد بانک مرکزی، یاد پول و دلار بیفتی و حالت خوب بشه و آرامش پیدا کنی، امکان نداره! خدا آرامش رو در یاد خودش قرار داده؛ “أَلا بِذِكْرِ اللَّهِ تَطْمَئِنُّ الْقُلُوبُ”. در هر غوغایی، در هر مشکلی، اگه تمرین کرده باشی به یاد خدا باشی آرامش پیدا می‌کنی.
حالا من یه چیز ساده می‌گم؛ وقتی حالت خوب نیست، دو رکعت نماز بخون، نمی‌خواد سجاده بندازی و مهر بذاری، نمی‌خواد رو به قبله باشی، همین‌طوری که داری راه می‌ری، دو رکعت نماز بخون. خدا می‌دونه این دو رکعت نماز چه‌قدر برای شما آرامش می‌یاره. پیغمبر خدا وقتی اون پریشان‌حالی و نگرانی در جنگ بهش دست می‌داد بیرون می‌اومد و دو رکعت نماز می‌خوند. خب این نماز یه وسیله‌ست. اون آقا مگه نگفت من کلید آوردم که همه چیز رو باز کنم، هیچ قفلی هم باز نکرد. خب حالا خدا داره می‌گه من براتون مفاتیح آوردم، کلیدی آوردم که راه‌های بهشت رو براتون باز می‌کنه. مدام نماز بخون؛ داری می‌ری فلان اداره، دو رکعت نماز بخون. برای استخدامی داری می‌ری، توی راه نماز بخون و به اهل‌بیت-علیهم‌السلام- هدیه کن. پس با چیز دیگه‌ای دنبال آرامش نباش. با وضو باش! این‌ها رو همه نمی‌دونند، این‌ها رو اگه پیغمبر و ائمه-علیهم‌السلام- به ما نمی‌گفتند، ما حتی نمی‌دونستیم وضو یعنی چی؟ وضو غیر از شستشوی صورت و دسته، غیر از آب‌بازیه، وضو یعنی نور، یعنی رابطه‌ی بین تو و خدا، یعنی یه ستونی از نور، از تو به طرف خدا باز می‌شه، نورانی می‌شی و ملائکه تو رو شناسایی می‌کنند.
“الحَمدُلِلّه الَّذی جَعَلَنی مِن اُمَّهِ مُحَمَّدٍ صَلَّی الله ُ عَلَیهِ وَ آلِه”
خدا رو شکر که من از امت پیغمبرم؛ همین خودش یه امتیازه. همه‌ی امت‌ها باید بیست نمره بیارن، ما هم باید بیست نمره‌ی قبولی داشته باشیم، هیجده نمره‌ش رو اهل‌بیت-علیهم‌السلام- برای ما گرفتند، حالا دو نمره مونده، این دو نمره رو شما بگیر. خدا رو شکر که من رو جزو امّت محمد-صلیاللهعلیهوآلهوسلم- قرار داد.
“الحَمدُلِلّه الَّذی جَعَلَ رِزقی فی یَدِهِ وَ لَم یَجعَلهُ فی اَیدِی النّاس”
خدا رو شکر که روزی دست خودِ خداست. رزق من دست دولت نیست، دست مردم نیست. خانم! رزق شما دست شوهرت هم نیست. آقا پسر! روزی دست بابات هم نیست، روزی دست خداست؛ این رو یه پرنده می‌فهمه، یه گنجشک می‌فهمه، یه کرم می‌فهمه، ولی من هنوز نفهمیدم. موسی-علیه‌السلام- پیش کرم اومد و بهش گفت تو چه‌طوری روزی می‌خوری؟ گفت “سُبْحانَ مَنْ يرانِي و يسْمَعُ كَلامِي و يعْرِفُ مَكانِي و يذْكُرُنِي و لا ينْسانِي” این ذکر رو حفظ کنید، اگه زیاد بخونی روزی‌ات زیاد می‌شه. به عیسی-علیه‌السلام- گفت این بچه وقتی توی شکم مادر بود خدا روزی‌اش رو داد، وقتی هم به دنیا اومد شیر رو آماده کرد، وقتی یه خرده بزرگ‌تر شد روزی بهش داد، حالا که مستقل شده روزی‌اش رو نمی‌ده؟ ای وای بر من! دسترسی به رزق و روزی توی رحم سخت‌تر بود یا الان؟ خدا اون‌جا بهت روزی داد این‌جا نمی‌ده؟! یه خرده آدم خجالت بکشه، از این خدا شرم کنه. خدا رو از رزاقیت نندازه، می‌دونی خدا رو چه‌طوری از رزاقیت می‌اندازه؟ مثلا بهش می‌گن آقا چه خبر؟ می‌گه اوضاع بده. خب بگو «الحمدلله علی کل حال» از خدا استمداد کن. یا مثلا به داداشش می‌گه ندارم، اوضاع مالی‌ام خیلی خرابه، سه روز بعد پیام داده که چند میلیون تومن از خونه‌ی ما دزد برده، چی شد شما که نداشتی! پس خدا رو به رزاقیت معرفی کنیم، رزق من دست خداست؛ “هُوَ الرَّزَّاقُ ذُو الْقُوَّةِ المَتین”
“الحَمدُلِلّه الَّذی سَتَرَ عُیُوبی عَورَتی وَ لَم یَفضَحنی بَینَ النّاسِ”
خدا رسوا نمی‌کنه. در این دنیا رسوا نکرد، در عُقبی هم نمی‌کنه. خدا آقای بهجت رو رحمت کنه، هر موقع پا می‌شد می‌گفت «یا ستار».
خدا آبروی من رو نبرده، این نعمت نیست؟ این لذت نیست؟ پس بیایم خودمون رو در اون تراز که خدا می‌خواد ببینه قرار بدیم. چه‌قدر امکانات در اختیار ماست؟ همه‌ی امکانات رو با هم ببینیم. بله نداشته‌هامون رو هم ببینیم، حتی به خدا شکایت کنیم، یعقوب-علیه‌السلام- هم شکایت می‌کرد. ولی شما بدون که ما وابسته به اهل‌بیت-علیهم‌السلام- هستیم. همه چیز درِ خونه اهل‌بیت-علیهم‌السلام- هست. خونه‌تون رو هیئت کن، زیر پله‌ت رو برای وسایل جلسه‌ی اهل‌بیت-علیهم‌السلام- قرار بده. این پیلوت رو برای هیئت قرار بده. اگه فرش اضافه داری برای فلان جلسه بده، لامپ‌های فلان جا رو درست کن، سیستم صوتی فلان هیئت رو راه بنداز، پول ببر بده بگو شما این کارها رو برای هیئت انجام بدید، ایستگاه صلواتی بزن. حضرت فرمود در راه ما خرج کنید، اگه در راه ما خرج نکنید مجبورید جایی که نمی‌خواید خرج کنید. خدا حق رو بین این‌ها قرار داده. یه داستان عرض کنم: یوسف-علیه‌السلام- برای حل مشکلش داره دعا می‌کنه می‌گه خدایا به حق ابراهیم-علیه‌السلام-، جبرئیل نازل شد گفت یوسف! ابراهیم پیش خدا چه حقی داره؟ ابراهیم بدهکار خداست. یوسف گفت چی بگم؟ گفت بگو به حق محمد، به حق علی، به حق فاطمه، به حق حسن، شما نمی‌دونی امام مجتبی-علیه‌السلام- کیه، حضرت امامِ امام حسین-علیه‌السلام- بوده. امامت کرده بر حسین-علیه‌السلام-، می‌دونی یعنی چی؟ خب به این‌ها توسل کن!
یه خرده استغفار کن، زمینه رو فراهم کن که خدای متعال لطفش رو بر شما و ما کامل کنه. یه نکته‌ی دیگه هم بگم: ببینید ماهِ نهم بارداری برای خانم‌ها غیر از ماه‌های دیگه‌ست، چون می‌خواد بچه به دنیا بیاد، درد زایمان و اتفاقاتی که برای این خانم می‌افته خیلی سخته. الان هم داستان ما همینه، می‌خواد یه اتفاقی بیفته، می‌خواد یه فرجی بشه، می‌خواد یه گشایشی بشه، می‌خواد یه امام بر حقی اعلام ظهور کنه. خدا به این کرونا خیر بده، خیلی کارهای ما رو راحت کرد، کِی ما حریف آمریکا بودیم؟ همین کرونا آمریکا و اروپا رو به هم پیچوند. این‌ها دارند الان مصنوعی زندگی می‌کنند، مصنوعی حرف می‌زنند، هارت و پورت می‌کنند، واکسن‌هاشون هم دیدید که به درد نخورد، پزشکی‌شون هم زیر سوال رفت. هنوز امام زمان-عجل‌الله‌تعالی‌فرجه‌الشریف- نیومده ترسش این‌ها رو کشته. یه خرده توسلات ما خوب بشه، یه خرده مسئولین‌مون متدین بشن، یه خرده اجازه بدند با رعایت پروتکل‌ها حرم‌ها باز باشه، مساجد و حسینیه‌ها باز باشه، مردم گریه کنند، شب‌های قدر یه خرده ناله کنند، گشایش می‌شه. شما وقتی دریا رفتن رو آزاد گذاشتید و جمکران رو بستید، خودتون رو خراب کردید. من پیشنهادم به آقایون مسئول اینه که قبل از شروع جلسات، دعای توسل بخونید. در ستاد کرونا یه حدیث کسا بخونید. یه خرده گریه و زاری کنیم تا خدای متعال لطف کنه. ببینید من موافق این نیستم که ما به جون هم بیفتیم، ما یه دشمن قدّار داریم، لازم نیست برای همه خط و نشون بکشیم، توی صورت همدیگه چنگ بندازیم، نه! ما گوش‌مون به صحبت‌های رهبرمون باشه، کسی که داره آرامش رو در جامعه ایجاد می‌کنه، کسی که داره مدیریت می‌کنه، کسی که در این مدت طولانی به مدد غیبی ما رو حفظ کرده. امام زمان-عجل‌الله‌تعالی‌فرجه‌الشریف-کمکش کرده، نه تنها ایشون رو بلکه ما و مراجع رو هم کمک کرده. یه خرده از تنگ‌نظری‌ها بیرون بیایم، همه‌ش نگیم عقاید ما، مسائل ما، تحلیل ما، نگیم فقط ما می‌فهمیم؛ این‌طوری نیست، فهم دست همه‌ست. بعد کم‌کم می‌بینی اون قدرت واحده شکل می‌گیره و زمینه‌ها برای گشایش فراهم می‌شه. من به شما بگم دشمن فلج شده، الان روزهای عروسی‌شونه، روزهای مرگ‌شون هم می‌یاد، الان بی‌خودی خوشحالن، کار تموم شده، همه‌ی قدرت، همه‌ی اقتصاد، همه‌ی نیروهای فکری‌شون فلج شده، منتها این‌ها یه ترس بین‌المللی برای آدم‌های ترسو دارند، می‌تونند بقیه‌ی کشورها رو بترسونند. مثل صدای سگ که می‌ترسونه و کاری نداره. گاهی یه گربه حریف یه سگ می‌شه، این‌ها هم همین‌طوری هستند. هر چه‌قدر خوب جلوشون بایستیم، اون‌ها می‌ترسند.
و‌صلی‌الله‌علی‌محمد‌و‌آله
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
اول اردیبهشت ۱۴۰۰/ شب نهم رمضان