نشریه ی غدیریه-بیانات استاد الهی

اهل دعا بودن

سوال: سوالی پرسیدند که به نظرشان مهم است، چرا دعای واقعی و تضرع حقیقی زمانی پدید می‌آید که حتماً یک مشکل و گره در زندگی ما پیدا شود؟! حالا سؤالشان این هست که در حالت خوشی و راحتی برای پیدا شدن آن حالت تضرع چه کار باید کرد؟

جواب: در روایات هم همین است، روایت می‌گوید در حال رخاء اهل دعا باش، این حرف درست است ؛ یعنی در حالی که هیچ مشکلی نداری، آن موقع سخت‌ترین دعاها را داشته باش، این نشان دهنده‌ی ظرفیت آدم است، ولی ما این ظرفیت را نداریم «و اذا رکبوا فی الفلک دعوا الله» وقتی دست ما بین در گیر کرد، خدا را می‌خوانیم، وقتی بدهی بالا آوردیم، وقتی مریض شدیم داد و بیداد می‌کنیم! رسول خدا-صلی‌الله‌علیه‌وآله‌و‌سلم- فرمود: ما همان اول که مشکلی در زندگیمان به وجود آمده جزع و فزع‌مان پیش خدا بالا می‌رود که خدایا! به دادمان برس! ولی ما نه، می‌گوییم خودم حلش می‌کنم، آرام آرام می‌شود سرطان! اول یک استامینوفن برایش خوردم، بعدا رفتم یک آمپول زدم، اول رفتم دکتر عمومی، بعدا هی پاس دادند، بعد شد پاتولوژی، بعد شد….!!! همه جا را گرفت! خُب همان اول یقه‌ات را باز می‌کردی، هفت حمد می‌خواندی، هفتاد حمد می‌خواندی! این درست است، یعنی فرد باید در حالت آسایش و آرامش اهل دعا شود.