«عَنْ عَبْدِ اَلْأَعْلَى قَالَ قَالَ أَبُو عَبْدِ اَللَّهِ جَعْفَرُ بْنُ مُحَمَّدٍ -عَلَيْه‌السَّلاَم-ُ: إِنَّ اِحْتِمَالَ أَمْرِنَا سَتْرُهُ وَ صِيَانَتُهُ عَنْ غَيْرِ أَهْلِهِ فَأَقْرِئْهُمُ اَلسَّلاَمَ وَ رَحْمَةَ اَللَّهِ يَعْنِي اَلشِّيعَةَ وَ قُلْ لَهُمْ يَقُولُ لَكُمْ رَحِمَ اَللَّهُ عَبْداً اِجْتَرَّ مَوَدَّةَ اَلنَّاسِ إِلَيَّ وَ إِلَى نَفْسِهِ يُحَدِّثُهُمْ بِمَا يَعْرِفُونَ وَ يَسْتُرُ عَنْهُمْ مَا يُنْكِرُونَ.»«عبدالاعلى گويد: شنيدم امام صادق-علیه‌السلام- می‌فرمود: تحمل امر ما تنها به تصديق و پذيرفتن آن نيست، از جمله تحمل امر ما پنهان‌دارى و نگه‌داشتن آن از نااهلش می‌باشد. [به شيعيان ما] سلام برسان و به آن‌ها بگو: خدا رحمت كند بندهاى را كه دوستى مردم (مخالفين ما) را بسوى خود كشاند، آن‌چه را می‌فهمند به آن‌ها بگوئيد و آن‌چه را نمىپذيرند از آن‌ها بپوشيد.» (بحارالأنوار/ ج۲/ ص۷۸) استاد:به سمتی مردم رو بکشونه که خوششون می‌یاد به قرینه‌ی بعدی؛ یعنی اون‌هایی که این رو انکار می‌کنند. و لو این‌که شما چیزهایی رو که می‌شناسه و قبول داره بهش بگی و همین‌ها رو تأیید کنه؛ مثلاً داره که رسول خدا-صلی‌الله‌علیه‌و‌آله- با این‌ها می‌نشست، این‌ها از دنیا صحبت می‌کردند حضرت هم با‌هاشون از دنیا صحبت می‌کرد، از هر چیزی صحبت می‌کردند حضرت هم این‌ها رو همراهی می‌کرد، این‌ها خوششون می‌اومد. لازم نیست در مورد اون چیزهایی که این‌ها انکار می‌کنند با‌هاشون صحبت کنید. تا همین حد شما اون‌ها رو جذب کن در یه مرحله بالاتر اعتقادات، یه مرحله بالاتر عمل.