نشریه ی غدیریه-بیانات استاد الهی

ولادت و شهادت امیرالمومنین علیه السلام

تاریخ ولادت: 13 رجب 10 سال قبل از بعثت در کعبه معظمه

مدت زندگی بعد پیامبر -صلی‌الله‌علیه‌و‌آله: 30 سال

مدت زندگی بعد از حضرت فاطمه زهرا-سلام‌الله‌علیها-: 30 سال

تاریخ ضربت خوردن: 19 رمضان المبارک 40 هـ.ق

تاریخ شهادت: 21 رمضان المبارک 40 هـ.ق

قاتل حضرت: ابن ملجم مرادی-لعنه‌الله‌بلعناته‌کلها-

علت شهادت: ضربت شمشیر زهرآلود

حرم مطهر: نجف اشرف

محل دفن: در قبری که حضرت نوح حفر کرده بود. (مزار حضرت تا زمان امام صادق-علیه‌السلام- مخفی بود)

نحوه شهادت: بعد از واقعه نهروان، گروهی از خوارج هر روز در مکه جمع می­‌شدند و بر کشتگان نهروان می­‌گریستند تا اینکه سه نفر از آن‌ها تصمیم گرفتند امیرالمؤمنین امام علی-علیه‌السلام-، و معاویه و عمروعاص را بکشند. ابن ملجم ملعون گفت من علی را می‌­کشم؛ حجاج بن عبدالله که معروف به برک بود کشتن معاویه را به عهده گرفت و دادویه که معروف به عمرو بن بکر تمیمی است، مامور قتل عمروعاص شد. حجاج تنها توانست ضربتی بر ران معاویه وارد آورد و معاویه ملعون جان سالم به در برد. عمرو عاص نیز به دلیل بیماری نتوانست در مسجد حاضر شود و آن شب قاضی مصر را به جای خود به مسجد فرستاد و ضربت عمرو بن بکر قاضی را کشت. اما ابن ملجم ملعون پس از ورود به کوفه با قطام – که پدر و برادرش از کشتگان خوارج بودند – روبرو شد و به دنبال خواستگاری ابن ملجم از وی، قطام کشتن علی بن ابی­طالب-علیه‌السلام- را بخشی از مهریه خود قرار داد. در صبحگاه نوزدهم ماه مبارک رمضان سال 40 هـ.ق هنگامی که حضرت در مسجد کوفه مشغول نماز بودند، وقتی در رکعت اول نماز سر از سجده برداشتند، ابن ملجم لعین ضربتی به فرق مبارک آن حضرت وارد کرد. از قضا ضربت او بر جای زخم عمرو بن عبدود فرود آمد و تا موضع سجده را شکافت. آن حضرت فرمود: «بسم الله و بالله و علی ملة رسول الله فزت و رب الکعبة.» و چون خون سرش بر محاسن شریفش جاری و محاسنش به خون سرش خضاب شد فرمود: «هذا ما وعدنا الله و رسوله.» در آن هنگام زمین لرزید و دریاها به خروش درآمد و آسمان­‌ها متزلزل گشت و درهای مسجد به هم خورد و خروش از ملائکه آسمان­‌ها بلند شد و باد سیاه سختی وزید که جهان را تاریک ساخت و جبرئیل در میان آسمان و زمین ندایی داد که همه مردمان شنیدند: تَهَدَّمَتْ‏ وَ اللَّهِ‏ أَرْكَانُ الْهُدَى وَ انْطَمَسَتْ وَ اللَّهِ نُجُومُ السَّمَاءِ وَ أَعْلَامُ التُّقَى وَ انْفَصَمَتْ وَ اللَّهِ الْعُرْوَةُ الْوُثْقَى قُتِلَ ابْنُ عَمِّ مُحَمَّدٍ الْمُصْطَفَى قُتِلَ الْوَصِيُّ الْمُجْتَبَى قُتِلَ عَلِيٌّ الْمُرْتَضَى قُتِلَ وَ اللَّهِ سَيِّدُ الْأَوْصِيَاءِ قَتَلَهُ أَشْقَى الْأَشْقِيَاءِ.

آن حضرت دو روز با همان حالت در بستر بودند تا این‌که چون ثلثی از شب بیست و یکم آن ماه گذشت به شهادت رسیدند.