شاگرد:«قال رسول الله-صلیاللهعلیهوآله- قوله تَبَارَكَ وَ تَعَالَى، اُعْبُدُوا رَبَّكُمُ اَلَّذِي خَلَقَكُمْ اُعْبُدُوهُ بِتَعْظِيمِ مُحَمَّدٍ وَ عَلِيِّ بْنِ أَبِي طَالِبٍ اَلَّذِي خَلَقَكُمْ نَسَماً وَ سَوَّاكُمْ مِنْرب بَعْدِ ذَلِكَ وَ صَوَّرَكُمْ فَأَحْسَنَ صُوَرَكُمْ.»«این قول خدای تبارک و تعالی است که می‌فرماید «اعْبُدُواْ رَبَّکُمُ الَّذِی خَلَقَکُم» پروردگار را که شما و کسانی را که پیش از شما بوده‌اند آفریده است، پرستش کنید؛ یعنی او را با بزرگداشت محمد-صلیاللهعلیهوآلهوسلم- و علی-علیه‌السلام- و خدایی که که شما را به صورت آدمی آفرید و بعد از آن شما را راست قامت نمود و مصوَّر گردانید.»(بحارالانوار/جلد۳۸/صحفه‌ی۶۶)شاگرد:حضرت فرمودند «اُعْبُدُوا رَبِّکُمُ اَلِّذی خَلَقَکُم» که «اُعْبُدُوا» به تعظیم حضرت محمد-صلیاللهعلیهوآلهوسلم- و حضرت علی-علیه‌السلام- است.استاد:«اُعْبُدُوا رَبَّکُمْ اَلذّی خَلَقَکُمْ» طرف می‌یاد یه بُمب می‌ذاره می‌گه این گنبد رو که شرک است ببرم بالا! یه امر واضح رو نفهمیده، حالا توی همون معتقدش چه‌قدر داره تلاش می‌کنه که می‌یاد جونش رو هم می‌ده، افراد رو هم می‌کشه، چه‌قدر داره زحمت می‌کشه، ولی یه اشتباه کرده، دیگه نمی‌تونه بفهمه. شاگرد: روایتی که حضرت امام کاظم -علیه‌السلام- فرمودند عبارتش اینه «قَالَ مُوسَى بْنُ جَعْفَرٍ-عَلَيْهِ‌اَلسَّلاَمُ- يُعَظَّمُ ثَوَابُ اَلصَّلاَةِ عَلَى قَدْرِ تَعْظِيمِ اَلْمُصَلِّي أَبَوَيْهِ اَلْأَفْضَلَيْنِ: مُحَمَّدٍ وَ عَلِيٍّ-صَلَّى‌اَللَّهُ‌عَلَيْهِمَاوَ‌عَلیٰ‌آلِهِما».«حضرت موسى بن جعفر-عليه‌السّلام- فرمود: ثواب نماز هر چه بيشتر مى‌شود كه نمازگزار چه‌قدر نسبت به دو پدر گرامى‌تر خود محمّد-صلیاللهعلیهوآلهوسلم و علي-علیه‌السلام- احترام گذارد.»(بحارالانوار/جلد۲۷/صحفه‌ی۲۶۰)شاگرد:«عَنْ جَابِرِ بْنِ عَبْدِ اللَّهِ الْأَنْصَارِیِّ عَنْ عَلِیِّ بْنِ أَبِی طَالِبٍ-علیهما‌السلام- قَالَ: قَالَتْ فَاطِمَةُ-علیه‌السلام- لِرَسُولِ اللَّهِ -صلیاللهعلیهوآله- یَا أَبَتَاهْ أَیْنَ أَلْقَاکَ یَوْمَ الْمَوْقِفِ الْأَعْظَمِ وَ یَوْمَ الْأَهْوَالِ وَ یَوْمَ الْفَزَعِ الْأَکْبَرِ قَالَ یَا فَاطِمَةُ عِنْدَ بَابِ الْجَنَّةِ وَ مَعِی لِوَاءُ الْحَمْدِ وَ أَنَا الشَّفِیعُ لِأُمَّتِی إِلَی رَبِّی قَالَتْ یَا أَبَتَاهْ فَإِنْ لَمْ أَلْقَکَ هُنَاکَ قَالَ الْقَیْنِی عَلَی الْحَوْضِ وَ أَنَا أَسْقِی أُمَّتِی قَالَتْ یَا أَبَتَاهْ إِنْ لَمْ أَلْقَکَ هُنَاکَ قَالَ الْقَیْنِی عَلَی الصِّرَاطِ وَ أَنَا قَائِمٌ أَقُولُ رَبِّ سَلِّمْ أُمَّتِی قَالَتْ فَإِنْ لَمْ أَلْقَکَ هُنَاکَ قَالَ الْقَیْنِی وَ أَنَا عِنْدَ الْمِیزَانِ أَقُولُ رَبِّ سَلِّمْ أُمَّتِی قَالَتْ فَإِنْ لَمْ أَلْقَکَ هُنَاکَ قَالَ الْقَیْنِی عَلَی شَفِیرِ جَهَنَّمَ أَمْنَعُ شَرَرَهَا وَ لَهَبَهَا عَنْ أُمَّتِی فَاسْتَبْشَرَتْ فَاطِمَةُ بِذَلِکَ صَلَّی اللَّهُ عَلَیْهَا وَ عَلَی أَبِیهَا وَ بَعْلِهَا وَ بَنِیهَا.» «علی بن ابی طالب-علیه‌السلام- فرمود: فاطمه-سلام‌الله‌علیها- به پیامبر خدا -صلیاللهعلیهوآله- عرض کرد: در روز موقف بزرگ و روز وحشت‌ها و روز هراس بزرگ شما را کجا ملاقات نمایم؟ فرمود: ای فاطمه، در کنار در بهشت، در حالی که پرچم حمد در دست من است و من شفاعت کننده‌ی امتم در نزد پروردگار هستم. گفت: پدرجان، اگر شما را در آن جا دیدار نکردم چه؟ فرمود: در کنار حوض به دیدار من بیا، چرا که من امتم را سیراب می‌گردانم. گفت: پدرجان، اگر شما را در آن جا دیدار نکردم چه؟ فرمود: مرا در کنار صراط ببین. چرا که من آن جا می‌ایستم و می‌گویم: پروردگارا، امت مرا سالم بدار. گفت: پدرجان، اگر شما را در آن جا ندیدم چه؟ فرمود: در کنار میزان با من دیدار کن که کنار آن ایستاده‌ام و می‌گویم: پروردگارا امت مرا سالم بدار. گفت: پدرجان، اگر شما را در آن جا دیدار نکردم چه؟ فرمود: مرا در کناره‌ی جهنم ملاقات کن که شعله‌ها و حرارت آن از امت من دور بماند. پس فاطمه از شنیدن این سخن شادمان شد، درود خداوند بر او و پدرش و شوهرش و دو فرزندش باد.(بحارالانوار/جلد۸/صحفه‌ی۳۵۴)در حدیثی اومده که امام جعفر صادق-علیه‌السلام- می‌فرمایند«عن ابی جابربن عبدالله انصاری عن علی بن ابی طالب-علیه‌السلام- قٰالَتْ فاٰطِمَةُ-علیه‌السلام- لِرَسُولِ الله-صلیاللهعلیهوآلهوسلم- یٰا اَبَتاٰهْ اَیْنَ اَلْقاٰکَ یَوُمَ مُوقِفِ الاعْظَمْ وَ یَوُمْ الاَحْوٰالْ وَ یَوُمَ الفُزَعِ الَاکْبَرْ» حضرت فاطمه‌ی زهرا-سلام‌الله‌علیها- به رسول خدا-صلیاللهعلیهوآلهوسلم- عرضه داشتند که در روز قیامت و اون روزی که موقف اعظم و روز ترس و «فُزَعِ الاَکْبَر» هست من شما رو کجا ملاقات کنم؟ «قالَ یا فاطِمَه اِنَّ بٰابَ الْجَنَهْ و مَعی لِوٰاءُ الحَمْد»یا صاحب الزمان ادرکنی: فرمودند که نزد درب بهشت در حالی که پرچم حمد به دست من است «وَ اَنَّ شَفیْعُ لِاُمَتی اِلیٰ رَبّی» من شفیع اُمتم به پروردگار هستم «قٰالَت یا اَبتٰاهْ فَاِنْ لَمْ اَلقَکَ هُناٰکْ» اگه من اون‌جا شما رو ملاقات نکردم کجا شما رو ملاقات کنم؟