آمادگی برای ظهور، لوازمی دارد
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
«أعوذُ بِاللّهِ مِنَ الشَّیطانِ الْرَّجیم
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِيمِ»
«الْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعالَمِين وَ الصَّلَاةُ وَ السَّلَامُ عَلَى سَيِّدِنَا وَ نَبِيِّنَا وَ حَبِيبُ قُلُوبِنَا أبوألقاسِمِ مُصْطَفیٰ مُحَمَّد وَ عَلی آلِهِ الطَیِّبینَ الطَّاهِرِين ألمَعصومین وَ لَعنةُ اللهِ عَلَی أعدائِهِم أجمَعینِ مِنَ الان إلی قیامِ یَومِ الدّین»
«اَللّهُمَ صَلِّ عَلي علي بن مُوسَي الِّرِضا المَرُتَضي اَلاِمامِ التَّقيِّ النَّقيِّ وَ حُجَتِكَ عَلي مَن فَوقَ الاَرضِ و َمَن تَحت الثَّري اَلصِدّيقِ الشَّهيدِ صَلاةً كَثيرَةً تآمَّةً زاكِيَةً مُتَواصِلَةً مِتَواتِرَةً مُتَرادِفَة كَاَفضَلِ ما صَلَّيتَ عَلي اَحَدٍ مِن اوليائِكَ.»
صلواتی برای امام رضا-علیه‌السلام- مرحمت بفرمایید.
ایام شعبانیه مبارک باشد، انشاءالله ما جزو کسانی باشیم که ظهور را درک می‌کنند و گشایشی که خدای متعال در آخرین حجت ذخیره کرده نصیب ما هم بشود.
آمادگی برای ظهور لوازمی داره. عرض شد که جریان آمدن حضرت-علیه‌السلام- یه امر استثناءِ و خط قرمز خداست. هیچ کس هم نمی‌تونه با حدس و گمان و تعابیر شخصی، به این قضیه جهت بده؛ مثلا بگن که این ویروس کرونا، همون مرگ فُجعه‌ست که گفتن و بعد هم تمام، نه! البته ما دلمون می‌خواد این همون باشه، ولی وظیفه‌ی ما خیلی دقیق‌تر از اینه که بخوایم به این چیزها بپردازیم. این مال خود حضرت-علیه‌السلام- است، مال دستگاه پروردگار است، به وسیله‌ی این جریان هدایت داره انجام می‌شه. من هم به نوبه‌ی خودم زمینه‌ساز هستم؛ اول در وجود خودم، بعد بیرون از خودم. «کل یعمل علی شاکلته» هر کس با شاکله‌ی خودش داره زندگی میکنه. الان یه نفر شاکله‌اش رو دزد کرده، تموم شد دیگه، این شاکله‌ش هست! یه نفر شاکله‌اش کافر هست! یه نفر شاکله‌اش مؤمن هست! من هم باید برای خودم شاکله درست کنم.
توی این بخش خیلی باید دقت کرد که تأثیر امام زمان-عجل‌الله‌تعالی‌فرجه‌الشریف- در این شاکله چیه؟ مشروعیت عالم، مشروعیت احکام، اصلا بودن قرآن، حتی مضاجع شریف امام حسین و امام رضا-علیهم‌السلام- که محل زیارت باشه یا مشروعیت این دو رکعت نماز که شما می‌خونی یا مشروعیت ماه رمضان، همه‌ی این‌ها به امام زمان-عجل‌الله‌تعالی‌فرجه‌الشریف- بر‌می‌گرده. شما اگه امام زمان-عجل‌الله‌تعالی‌فرجه‌الشریف- رو برداری، هیچ کدوم از این‌ها نیست.
شما چه‌طور در مورد نیت می‌گید مؤمن باید نیت صادقه داشته باشه! جریان امام زمان-عجل‌الله‌تعالی‌فرجه‌الشریف- خیلی دقیق‌تر از نیت است. خود نیت هم محتاج امام زمان-عجل‌الله‌تعالی‌فرجه‌الشریف- است. اگه کسی حضرت-علیه‌السلام- رو انکار کنه، نیتش هم فاسد است و به درد نمی‌خوره. ببین چقدر مهمه!
پس شما هر حرکتی، هر عملی انجام می‌دید، در اتصال با حجت خدا مشروعیت داره، و‌الّا مشروعیت نداره!
در جریان صفین قرآن‌ها سر نیزه‌ست، ورق و کاغذ است، مشروعیت نداره. قرآن وقتی با حضرت علی-علیه‌السلام- هست مشروعیت داره.
مکه! مکه چه مشروعیتی داره؟ حضرت سیدالشهدا-علیه‌السلام- از مکه خارج می‌شه، هر کس تو مکه بمونه و عمل حج انجام بده، مثل این هست که زنا انجام داده، مثل این هست که لواط انجام داده.
مشروعیت ایمان من هم در اتصال با حجت خداست.
خب حالا من چه‌قدر دارم این مشروعیت رو در وجودم ایجاد می‌کنم؟ ببینید این خیلی مهم است! مشروعیت یک خانواده به پدر است، اگه پدر از تو خونه حذف شد، دیگه خدا نظر رحمت به اون خونه نداره. حتی اگه مادر نماز شب‌خون، متدین، پای‌‌کار، مواظب و دلسوز بچه‌ها هم باشه، باز هم مشروعیت نداره و خدا رحمتش رو می‌بره. مردم امیرالمومنین-علیه‌السلام- رو کنار گذاشتند و عالم به نکبت رفت. خب این‌جا هم اگه ما ولی‌ّ خدا رو کنار بذاریم، می‌ریم تحت عنوانی به نام طاغوت! حواست رو جمع کن که یه موقع طاغوت‌زده نشی، دنبال ولی باش.
زمان شاه، زمان طاغوت بود؛ شاه شراب می‌خورد؛ کفار رو به ما مسلط کرده بود!
اصلاً شما بگو جمهوری اسلامی هیچ خیری نداره، هیچ فایده‌ای نداره. نداشته باشه! به این مثال دقت کنید؛ پدر وجودش تو خونه هست، ولی خونه به لحاظ اقتصادی خیلی سامان نداره، باشه اشکال نداره. اگه من متدین و فهمیده باشم، این زندگی رو می‌پذیرم؛ اون وقت این خونه بهشته! حالا اگه پدر نباشه، مادر همه‌کاره باشه، این خونه همه چیز هم داشته باشه، جهنمه! خدا در حول محور ولی کار میکنه. ما تو خونه یه ولی داریم، تو جامعه یه ولی داریم. یه ولایت به نام امامت داریم. بعد هم ولایت الله، یعنی ولایت خدا رو داریم.
ما در جریان امامت، دنبال این هستیم که از طاغوت در بیایم. یه فردی می‌یاد خدمت امام-علیه‌السلام- و می‌گه دوستان شما که وضعشون خراب هست؛ دروغ که می‌گن! رشوه که می‌گیرن! ربا که می‌خورن! دزدی هم می‌کنن! نمازهاشون هم درب و داغونه! حضرت-علیه‌السلام- فرمود: سوال دیگه‌ای نداری؟ گفت: چرا آقا، در عوض دشمنان شما امانتدار و راستگو هستند و خوبند و …، حضرت-علیه‌السلام- فرمود: پرستش طاغوت، تعیین کننده است! وقتی یه نفر دنبال طاغوت می‌ره، طاغوت رو می‌پذیره و طاغوت رو پرستش میکنه، خدا عملش رو حبط میکنه.
حتی اگه تمام اعمال جن و انس رو بیاره، ولی امیرالمومنین-علیه‌السلام- رو قبول نداشته باشه، خدا اون رو به جهنم می‌بره.
خدا به جبرئیل که فرشته‌ی وحی است می‌گه اگه به اندازه‌ی سر سوزن، محبت اولی (جبت) و دومی (طاغوت) تو وجودت باشه، با صورت به جهنم می‌برمت، بحث طاغوت است!
همین که من قائل به امامت امام زمان هستم، شامل حال این آیه می‌شوم؛ «الله ولی الذین آمنوا یخرجهم من الظلمات الی النور». این خیلی مهمه، نه دو رکعت نماز من و تو! دو رکعت نماز من و تو چی‌کار میکنه؟ ما یه خم و راست داریم می‌شیم. این ولایت هست که داره ما رو رشد می‌ده. طاغوت چی‌کار میکنه؟ شما رو از نور به سمت ظلمت می‌بره. ما این رو متوجه نمی‌شیم، برای همین گفته می‌شه باید امام-علیه‌السلام- بیاد، باید به امام-علیه‌السلام- توجه داشته باشیم. امر ما رو باید امام زمان-عجل‌الله‌تعالی‌فرجه‌الشریف- اصلاح کنه.
در روایت دارد که خدای متعال می‌فرمایند: من خدا بودم و خدایی می‌کردم، مخلوق نداشتم، (خدا که محتاج خلق نیست) منِ خدا اراده کردم خلق کنم، لذا سه نفر رو خلق کردم: محمد-صلی‌الله‌علیه‌واله‌وسلم- ، علی-علیه‌السلام- و فاطمه-سلام‌الله‌علیها- همه امور خدایی‌ام رو به این‌ها دادم. بگن حلال، حلال است، بگن حرام، حرام است. اصلاً وجود عالم به خاطر این‌هاست. چرا؟ برای این‌که طاغوت نباشه. پس برای خودت طاغوت درست نکن؛ حجت رو پیدا کن. قبل از این‌که امام زمان-عجل‌الله‌تعالی‌فرجه‌الشریف- تشریف بیاره عقل‌ها کامل می‌شه؛ یعنی یه بچه به اندازه‌ی یه فرد چهل ساله می‌‌فهمه. یه پیرزن بی‌سواد تو خونه، برای خودش مرجع تقلید هست.
علم بیست و هفت حرف داره، تو روایت داره دو حرف بین مردمه. این همه می‌گن علم علم، تا الان فقط دو حرف از علم واضح شده! با اومدن حضرت-علیه‌اسلام- بیست و پنج حرف از حروف علم واضح می‌شه. شما این‌جا صحبت می‌کنی، امام زمان-عجل‌الله‌تعالی‌فرجه‌الشریف- هر نقطه‌ای که باشه می‌شنوه. الان مومنین با همدیگه این‌جوری هستند. گوش آدم صدای امام زمان-عجل‌الله‌تعالی‌فرجه‌الشریف- رو از فرسخ‌ها می‌شنوه. حالا نمی‌ارزه آدم این جریان رو دنبال کنه؟ بله خیلی لازم است و ازرش داره.
می‌خوام نتیجه رو بگم: امامت از وجود ما بیرون نیست؛ امامت تو وجود ماست. توحید هم همین‌جور، توحید هم تو وجودمون هست؛ همه چیز تو وجود ماست «اتزعم أَنَّكَ جِرْمٌ صَغِيرٌ وَ فِيكَ انْطَوَى الْعَالَمُ الْأَكْبَرُ» تو فکر می‌کنی همین قد و قواره‌ای؟ عوالمی تو وجودت هست. «فِطْرَتَ اللَّهِ الَّتِي فَطَرَ النَّاسَ عَلَيْهَا ۚ لَا تَبْدِيلَ لِخَلْقِ اللَّهِ ۚ ذَٰلِكَ الدِّينُ الْقَيِّمُ»(سوره‌ی روم/آیه‌ی۳۰) این تو وجود ماست! ما خداشناسی رو که تو کلاسا یاد نگرفتیم؛ این فطری هست.
اگر خدا خودش رو معرفی نمی‌کرد، کجا ما می‌تونستیم خدا رو بفهمیم؟ «اللهم عرفنی نفسک اللهم عرفنی حجتک»! نمی‌تونند یه ویروس رو بفهمند چیه، اون وقت می‌خوان بفهمند خدا کیه! توحید و امامت تو وجود ماست. «والله لنور الامام فی قلوب المومنین انور من ضیاء الشمس فی وسط السماء» به خدا قسم نور امامت ما، در قلوب شما مومنین از شعاع خورشید در وسط ظهر، بیشتر است. وقتی امامت گم بشه، می‌ری دنبال یللی تللی!
خاطره‌ای از حضرت آقای بهجت-رحمه‌الله‌علیه- بگم: یه روز صبح که با ایشون حرم می‌رفتیم، نزدیک مسجد سلماسی به دلم افتاد از ایشون در مورد ظهور بپرسم که کِی اتفاق می‌افته. حاج آقا فرمود: سید بن طاووس به پسرش گفت در زمان ما ظهور می‌شه! سید بن طاووس با امام زمان-عجل‌الله‌تعالی‌فرجه‌الشریف- ارتباط و مراوده‌ی فراوان داشت. ما دیگه مثل سید بن طاووس و شیخ مفید نداریم! سید بن طاووس با این‌که یقین داشت در زمانش ظهور می‌شه، اما ظهور اتفاق نیفتاد. بعد آقای بهجت-رحمه‌الله‌علیه- خودش رو به یه تعبیری معرفی کرد، که اون تعبیر رو نمی‌خوام بگم. ایشون گفت: من کی‌ام که بیام بگم ظهور کِی اتفاق می‌افته؟! مگه می‌شه ظهور رو فهمید؟! سید بن طاووس به پسرش می‌گه اگه به اندازه‌ای که وقتی کفشت گم می‌شه دنبالش می‌گردی تا پیداش کنی، به این اندازه دنبال امام زمان-عجل‌الله‌تعالی‌فرجه‌الشریف- بگردی امام زمان -عجل‌الله‌تعالی‌فرجه‌الشریف- رو می‌بینی! ببینید ما چه‌قدر کاهل هستیم، بعد هم وقتی می‌خوایم امام زمان-عجل‌الله‌تعالی‌فرجه‌الشریف- رو صدا بزنیم، ادا و اطفار در می‌یاریم، یه کارهایی می‌کنیم که الان نمی‌خوام بهش بپردازم.
شما نمازت رو اول وقت بخون، نمی‌خواد این کارها رو بکنی! شما تو خونه دعوا نکن، نمی‌خواد این کارها رو بکنی! تو خونه زن و بچه‌ات رو اذیت نکن، نمی‌خواد جمکران بیای! هی می‌یاد می‌گه حرم بسته‌ست، جمکران بسته‌ست. این کارها رو نمی‌خواد بکنی.
یه خرده آدم دین‌دار باشه، قدرشناس باشه، همین با امام زمان-عجل‌الله‌تعالی‌فرجه‌الشریف- رابطه ایجاد میکنه. «غیر مهملین لمراعاتکم» مگه امام زمان-عجل‌الله‌تعالی‌فرجه‌الشریف- ما رو ول میکنه؟ الان محبت مادر چه‌قدر هست؟ سفره پهن کرده و منتظره بچه‌اش بیاد. محبت امام زمان-عجل‌الله‌تعالی‌فرجه‌الشریف- هزاران برابر بیشتر از محبت مادر هست. ما کاری با امام زمان-عجل‌الله‌تعالی‌فرجه‌الشریف- نداریم، یه علقه‌ی قلبی با حجت بن الحسن، دیگه کار تمام است.
یه چیز دیگه هم اضافه کنم: این پنج تن، یعنی محمد-صلی‌الله‌علیه‌واله‌وسلم- ، علی-علیه‌السلام- ، فاطمه-سلام‌الله‌علیها- ، حسن و حسین-علیهم‌السلام- می‌تونن دست شما رو تو دست امام زمان-عجل‌الله‌تعالی‌فرجه‌الشریف- بذارن. یا محمد یا علی یا فاطمه یا حسن یا حسین یا صاحب الزمان ادرکنی، این‌ها شفیع شما می‌شن.
دل بده و با تمام وجود بگو یا محمد یا علی…، اون‌وقت می‌بینی راه باز می‌شه.
یوسف-علیه‌السلام- بین برادرها بود، مگه اون چه‌قدر فاصله با کنعان داشت؟ فاصله‌ای نبود، اون زمان سی روز فاصله بود. وقتی برادرها به یوسف-علیه‌السلام- رسیدن، نفهمیدن اون یوسف هست، تا این‌که خودش رو معرفی کرد.
الان هم همینه رفقا! امام زمان-عجل‌الله‌تعالی‌فرجه‌الشریف- تو خونه‌هاتون اومده، سر سفره‌هاتون نشسته، تو بقالی، تو اتوبوس، تو خیابون، تو حرم، حضرت-علیه‌السلام- رو دیدید و نشناختید. وقتی امام زمان-عجل‌الله‌تعالی‌فرجه‌الشریف- تشریف می‌یارن، همه بُهتشون می‌زنه که چه‌قدر ایشون رو دیدند!
همه‌ی مطالب ما بند امام زمان-عجل‌الله‌تعالی‌فرجه‌الشریف- هست، زندگی ما دست ایشونه. حضرت-علیه‌السلام- عالم رو داره اداره میکنه، حالا اونایی که جزء اولیا هستند بهتر می‌دونن. تسلط امام زمان-عجل‌الله‌تعالی‌فرجه‌الشریف- به همه‌ی اجزای عالم است.
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
هیأت حجت‌بن‌الحسن-علیه‌السلام-؛ شب نیمه‌ی شعبان؛ صوت پخش زنده؛ ۲۰ فروردین ۱۳۹۹