قالَ الصّادِقُ-عليه‌السلام- : «ما مِنْ عَبْدٍ اِلاّ وَلِلّهِ عَلَيْهِ حُجَّةٌ اِمّا فِى ذَنْبٍ اِقْتَرَفَهُ وَاِمّا فِى نِعْمَةٍ قَصَّرَ عَنْ شُكْرِها.» (بحارالأنوار/ ج ۷۱/ ص ۴۶)امام صادق-عليه‌السلام- فرمود: «:هيچ بنده‌اى نيست مگر اين‌كه براى خداوند بر ضد او حجتى است يا به خاطر گناهى كه مرتكب شده و يا به خاطر نعمتى كه در شكرگزارى آن كوتاهى كرده است.»اصلاً انگار هیچی جز این دو تا نیست، یه گناهی هست که باید استغفار کنه. لذا ائمه این‌جوری‌اند دیگه، علیالدوام استغفرالله گفتن، علیالدوام الحمدلله گفتن و سجده کردن. ببینید هیچ‌گاه خودشون رو خالی از این فرض نکردن.