۲۹۲* من باید خودم را به سر منشاء و استادم بسپارم؛ اگر او گفت سلام کن، لطفا دیگر دخالت نکنید و سلام بدهید حتی اگر قهر هستید. یا اگر گفت سکوت کن، گوش به حرف کنید. آن وقت کم کم می شود: “فالهمها فجورها وتقویها” یعنی الهام ها را هم می شنود. به او گفته شود این بد است، آن خوب است؛ می فهمد، انگار که در پرده ی عصمت قرارش می دهند، سالم می ماند. هرکس نگاهش می‌کند، می بیند این انسان چقدر متعادل ومیزان است. چقدر مواظبش هستند، چقدر مورد تایید است.