۱۱۳* « لاَ نُكَلِّفُ نَفْساً إِلاَّ وُسْعَهَا» را به دو صورت میتوان معنا كرد: یكی این كه وقتی نفس وسیع شد، بعد تکلیف را برای فرد در نظر میگیرند، دیگری این که فردی را که خالصانه طاعت انجام داد، او را یک مرحله بالاتر میآورند؛ مثلا توفیق نماز شب را نصیب او میکنند.