۷۳۱* خدای متعال می‌خواهد به ما بفهماند همین مقدار خوبی که در وجود ماست، خود خداوند به ما بخشیده است و از ناحیه‌ی خودمان نیست، اگر اندکی فکر کنیم که از جانب خودمان بوده است، زیر پای ما را خالی می‌کنند که با سر به زمین بخوریم و گناهی به جان ما می‌اندازند که همیشه […]
۷۳۰* ممکن است شما یک نفر را ببینید که اصلا نماز نمی‌خواند یا یک نفر بد حجاب است و… گاهی به این دلیل است خبرهایی که به شما رسیده است، اصلا به آن فرد نرسیده است؛ لذا شما او را کمک کنید، برای او دعا کنید، دستش را بگیرید و مچ‌گیری نکنید.
۷۲۹* مشکل شما همین‌جاست که طاعت را به حساب خودتان می‌گذارید، در این‌صورت غرور تمام وجود شما را می‌گیرد، تکبر پیدا می‌کنید و بقیه را آدم حساب نمی‌کنید؛ معاویه برای همین گمراه شد، چون غرور وجودش را گرفت.
۷۲۸* اکثر اوقات ما می‌توانیم گناه انجام ندهیم، ولی اگر بر فرض محال یک نفر باشد که بگوید من به هیچ عنوان نمی‌توانم مرتکب معصیت نشوم، موردی ندارد و به این فرد هم می‌گوییم استغفار که می‌توانی داشته باشی! توبه که می‌توانی داشته باشی!
۷۲۷* اگر شما دیدید که مدام گناه می‌کنید، چنان‌چه واقعا نمی‌توانید از گناه خارج شوید، همیشه استغفار داشته باشید! در این صورت بهترین بنده‌ی خدای متعال می‌شوید. اما این‌طور نباشد که در مقابل معصیت خودتان را به ناتوانی و عجز بزنید.
۷۲۶* در روایت آمده است که حضرت-علیه‌السلام- فرمودند طاعتی که فراموش کردید برای آن شکر کنید. مثل معصیتی است که فراموش کردید که برای آن توبه کنید؛ باید حواس خود را جمع کنید، چون شما از این ناحیه ضربه می‌خورید.
۷۲۵* اگر خدای متعال به شما طاعت بخشید و شما آدم متدیّن و اهل مسجد هستید، باید شکر آن را به‌جای آورید و چنان‌چه آن‌طور که باید شکر نکنید مرتکب معصیت شدید.
۷۲۴* زمانی‌که دچار معصیت شدید وظیفه‌‌ی شما استغفار است. خدای متعال در مرحله‌ی اول از بنده شکر می‌خواهد و بعد از آن خواهان استغفار است.
۷۲۳* خدای متعال، حتی زمانی به معاویه هم طاعت بخشید! چه موقع؟ وقتی اوایل اسلام خدمت پیغمبر-صلی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلم- کاتب وحی بود، اما او طاعت‌ها را شکر نکرد و به حساب خودش گذاشت، این‌طور فکر کرد که آدم خیلی خوبی شده است و مغرور شد.
۷۲۲* عقل ما یک تحفه‌ی خدایی و یک وجود نورانی است، فقط گاهی مقابل آن را حجاب می‌گیرد و آن زمانی است که از عقل استفاده نمی‌کنیم.
۷۲۱* ما در این دنیا به یک شاکله‌ی دینی نیاز داریم، اگر قرار باشد دین در وجود ما نهادینه شود، باید زمینه را فراهم کنیم که از لحاظ فکری، عقیدتی، اخلاقی و رفتاری مطابق با دین شویم؛ به عبارتی این همان امری است که باید در وجود ما اتفاق بیفتد.
۷۲۰* فردی نزد حضرت-علیه‌السلام- آمد و گفت یکی از دوستان من گناه بزرگی انجام داده است و باید حد بخورد؛ حضرت-علیه‌السلام- فرمودند بین خود و خداوند استغفار کند. ببینید ائمه- علیهم‌السلام- چه‌طور حقیقت توبه را مطرح می‌کنند!
۷۱۹* امام رضا -علیه‌السلام- فرمودند توبه را از کارآمدی ساقط نکنید، اگر فردی توبه کرد؛ به عبارتی از شیطان دست کشید و سمت خداوند آمد، این توبه محسوب می‌شود. پیش خودتان نگویید که این توبه نیست، خدای متعال این امر را توبه قرار داده است.
۷۱۸* طاعت و معصیت دو مخلوق هستند؛ اگر خدای متعال به فردی طاعت عطا کرد، باید شکر آن را به‌جا آورد و اگر فردی را در مسیر معصیت قرار داد، باید استغفار کند.
۷۱۷* شما هر روز به بچه‌ات بگو تقوی پیشه کن! از خدا بترس! به نفست جهنم را یادآوری کن! در جهنم یک مطلبی خوابیده که حالت ترس دارد.
۷۱۶* بیایید کلام خدا را به مردم برسانید؛ بگویید، مردم پاکی داشته باشید! با هم مهربان باشید! مردم، یکدیگر را مساعدت کنید! مردم، علم چیز خوبی است! مردم می‌فهمند.
۷۱۵* باید یاد بگیریم که خدا سخت‌ترین مفاهیم را چه جوری منتقل می‌کند؟ ما هم یاد بگیریم و با مردم همین جوری حرف بزنیم.
۷۱۴* وقتی یک نفر مثل آقای رفیعی یا آقای بندانی یا هر کس دیگری منبر می‌رود، حرف‌هایی که می‌زند حرف خدا و پیغمبر است. اگر دیدی آیه و روایت نخواند یا آیه را جور دیگری معنا کرد، انکار نکن! چون اگر مجادله در وجودت بیاید، بد است.
۷۱۳* وقتی علما سر درسشان می‌رفتند، عقیده‌ی ما این‌طور بود که می‌گفتیم امام صادق-علیه‌السلام- از پله‌های منبر بالا می‌رود. ما این‌جور فکر می‌کردیم و با این‌ها دوام آوردیم.
۷۱۲* حضرت می‌فرمایند: به نمازشان نگاه نکنید، به روزه‌شان نگاه نکنید بلکه دین را در امانت داری و صدق حدیث دنبال کنید.