۴۹۱* خداوند برای مؤمن خواب اول شب را گذاشته است، ولی خواب کافر آخر شب است. حضرت-علیه‌السلام- فرمودند: در خوابیدن مثل سگ نباشید! مؤمن اول شب می‌خوابد.
۴۹۰* دنیا و دین ما اصلا بر اساس لذت تعریف نشده است! بلکه بر اساس آرامش است. شراب، قماربازی و عیاشی ممکن است لذت داشته باشد، ولی دین ما بر اساس لذت نیست.
۴۸۹* وقتی می‌خواهید برای مسافرت حرکت کنید، چهار قل، آیت‌الکرسی و دعای سفر بخوانید، صدقه بدهید، «بسم‌الله‌الرحمن‌الرحیم» بگویید و توکل هم داشته باشید.
۴۸۸* حضرت-علیه‌السلام- می‌فرمایند: «آداب سفر برای مومن در طول مسیر مسافرت این است که: شوخی می‌کند و خوب می‌خورد، ولی در حضر این‌گونه نیست، بلکه جدّی است.» یعنی من باید بفهمم که وضعیت من نسبت به دیگران فرق دارد.
۴۸۷* اشکال ما این است که نتوانستیم بفهمیم که بین دنیا و آخرت چه رابطه‌ای برقرار کنیم. «الدُّنْیا مَزْرَعَهُ الآخِرَه» (شرح‌الکافی/ج۷/ص۱۲۰) دنیا مزرعه‌ی آخرت شماست؛ یعنی شما در این دنیا برای آخرت تلاش می‌کنید، پس باید کاری کرد که دنیا و آخرت کنار هم باشد.
۴۸۶* کسی که به او تدیّن درست رسیده است و خداوند یک عقل دینی درست و نورانی به او عطا کرده است، کسی است که بهترین زندگی دنیایی را در کنار بهترین و زیباترین زندگی آخرتی جمع کرده است.
۴۸۵* خوب است انسان کارهای خوبی که انجام می‌دهد را بنویسد. حتی امیرالمؤمنین-علیه‌السلام- نامه یا نوشته‌ای داشتند که عبادات خود را در آن می‌نوشتند، وقتی نامه به فرزند ایشان رسید حضرت-علیه‌السلام- تعجب کردند و فرمودند: ما امکان ندارد در عبادت کردن به امیرالمؤمنین-علیه‌السلام- برسیم!
۴۸۴* ائمه-علیهم‌السلام- مسیر را به ما نشان دادند، پس مسیر را پیدا کنید، راه را گم نکنید و بدانید خدا با ماست. خوبی‌های کار را ببینید و چیزی که باید باشید را پیدا کنید، اما مغرور نباشید.
۴۸۳* اگر دیدید در مسجد راحت نشسته‌اید و امری نیست که مدام شما را تحریک کند تا بلند شوید و بروید، این روایت را به یاد بیاورید که «مؤمن در مسجد مثل ماهی در آب است»، پس بدانید این یک نشانه است.
۴۸۲* می‌بینید فرد به خانه‌ی برادرش نمی‌رود، چون فلان وسیله را دارند! خیلی از مسجدی‌ها گمراه شدند و خیلی از گمراهان، مسجدی شدند. راه را گم نکنیم!
۴۸۱* وقتی به حضرت امام-رحمة‌الله‌علیه- گفتند روایات فراوانی کار شما را تأیید می‌کند؛ فرمودند: ما از روی روایات نیامدیم، ما امر به معروف و نهی از منکر کردیم، کار به این‌جا رسید. در هر جریانی همین است ما باید بتوانیم الگوی خود را ارائه دهیم.
۴۸۰* شما چه موقع می‌توانید روی خدای متعال حساب باز کنید؟! وقتی که بی‌خود روی خودتان حساب باز نکنید! مغرور نباشید و نگویید من می‌فهمم! بلکه باز هم از خداوند فهم بخواهید، نگویید من قدرت و توانایی این کار را دارم! باز هم از خدا قدرت و توانایی بگیرید.
۴۷۹* اگر از اول انقلاب روحانیون، پاسدارن و بسیجی‌ها همسر و فرزندانشان را حفظ می‌کردند، این انقلاب نیرو کم نمی‌آورد و جامعه از دست نمی‌رفت.
۴۷۸* با توهم و چشم‌بندی نمی‌توان دنبال خدا گشت. بلکه باید دستورات خداوند را انجام دهید، روی مهر سجده کنید و در موقع سجده چشم‌های خود را نبندید، چون مکروه است! با این کارها سیستم را درست کنید، آن‌وقت فرآیند معنوی در این سیستمِ درست، خودش انجام می‌شود.
۴۷۷* اگر دیدید شکر ندارید همان‌جا اول موت است، باید درخواست داشته باشید، این‌که می‌گویند طرف اراده‌اش بالاست؛ یعنی درخواستش بالاست.
۴۷۶* مایحتاج ما، لحظه به لحظه است و مدام باید درخواست داشته باشیم. اصلا بندگی همین است، این‌که من بگویم خودش باید بدهد کبر است. باید بخواهیم و باید ذلیلانه هم بخواهیم.
۴۷۵* خداوند مایحتاج ما را یک جا نداده است، بلکه برای ما لحاظ کرده و کنار گذاشته است؛ ولی باید طلب کنیم تا به ما عطا کند. به عنوان مثال شما داخل مغازه هم بروید، باید بگویید آقا نخود و لوبیا بده یا باید با دست اشاره کنید، این همان درخواست است.
۴۷۴* هیچ وقت با دست چپ آب و غذا نخورید. غذا خوردن با دست راست علامت شیعه بودن است، علامت این است که پیرو امام حسین-علیه‌السلام- هستید، علامت این است که در راه راست و در راه ائمه-علیهم‌السلام- قرار دارید، دست راست حق و دست چپ باطل است.
۴۷۳* امام زمان-علیه‌السلام- کسانی را دوست دارد که نماز جماعت می‌خوانند. از یک‌دیگر در ایستادن سمت راست امام جماعت سبقت بگیرید، زیرا فضیلت سمت راست بیشتر است.
۴۷۲* اگر کسی نماز شب بخواند یک ظرفی پیدا می‌کند که می‌تواند “یا صاحب الزمان” بگوید و از طرفی حجت خدا او را دوست بدارد.