نشریه ی غدیریه-بیانات استاد الهی

۱۲۹* خیلی ها هستند که دنبال خوابند، ولی شما راحت می خوابی و راحت بلند می شوی. چرا ناشکری و کفران نعمت کنیم؟ بیاییم از فردا صبح شروع کنیم، الحمدالله، الحمدالله بگوییم. شکر امام سجاد علیه السلام است که هر موقع نعمتی به او می رسید، سجده می کرد.حالا نمی خواهد ما سجده برویم شکر […]

۱۲۸* همین الان دستورات خدا را اطاعت کن، نه فردا، ممکن است فردا قیامت باشد و تو همین ساعات را هم از دست بدهی.

۱۲۷*حواستان را جمع کنید، راه و مسیر را پیدا کنید قبل از این‌که وقت شما تمام شود و بگویند ساعت شما دیگر تمام شد. آن‌وقت دیگر هیچ مدافعی نخواهد بود که از شما دفاع کند.

۱۲۶*اگر جهل و علم نمی‌بود،‌ چیزی معلوم نمی‌شد، جاهل باید از خدا علم بخواهد و عالم هم باید شكر خدا را به جا آورد.

۱۲۵* ما باید این‌طور تصور کنیم كه مثلاً قرار بود من كِرم باشم، كرمی در لجن! به چه دلیل من كرم نباشم!؟ مگر كرم مخلوق خدا نیست؟ حالا خداوند متعال مرا كِرم قرار نداد، بلكه یک انسان كامل بالغ و دارای فهم قرار داد، مرا صاحب پیامبر و قیامت قرار داد. این همه به من […]

۱۲۴* در روایت آمده است كه انسان بیمار فرد سالم را ببیند و از خداوند سلامت بخواهد، چون اگر فرد سالم جلوی او نبود نمی‌فهمید سلامت یعنی چه، و فرد سالم هم فرد بیمار را ببیند و خداوند را شكر كند، اگر فرد مریض جلوی او نبود نمی‌فهمید شكر چه چیزی را به جا آورد. […]

۱۲۳* انسان تا زمانی که زنده است در اصلاح خود یا خطای خویش است، اگر نافرمانی كرد توبه می‌كند و اگر اطاعت كرد شكر می‌كند.

۱۲۲* انسان ضربه و آسیبی را كه گاهی با رحمت می‌خورد متوجه نمی‌شود ولی در دومی، یعنی در مصیبت و سختی، این آسیب واضح است. مصیبت را باید حل كند، صبر كند ببیند اشكال کار كجاست و آن را اصلاح كند.

۱۲۱* اگر انسان این آیه را برای خودش حل كند، هیچ امر دنیایی زمین‌گیرش نمی‌كند. وَعَلَى رَبِّهِم يَتَوَكَّلُونَ؛ چون نگاه مؤمنان به آخرت است، توكل‌شان هم به خداست.

۱۲۰* خداوند مؤمن را با صفاتی معرفی می‌کند. از جمله صفات مؤمنین این است که گوش به فرمان پروردگار به سر می‌برند. منتظر هستند ببینند فرمان خدا چیست و چون مطیع فرمان خدا هستند، حض، بهره‌ و کمالشان در همان اجابت فرمان پروردگار است. در اصل خدا قرب را در اطاعت فرمان قرار داده است، […]

۱۱۹*انسان باید بفهمد فرمان چیست، گاهی عملی خوب است، اما در آن زمان فرمان خدا انجام آن عمل نیست. اگر این حالت در کسی محقق شود و فرد فرمان‌بردار پروردگار شود، به همه‌ی خوبی‌ها دست پیدا می‌کند، اما اگر کسی اعمال خوب بسیاری هم انجام دهد ولی فرمان‌بردار خدا نباشد، هیچ قربی برایش حاصل نمی‌شود.

۱۱۸*«وَ أَمْرُهُمْ شُورَى‏ بَيْنَهُمْ» رابطه‌ی بین مؤمنین آن‌قدر خوب است که از راز دل هم خبر دارند. مشورت یک معنای ساده نیست؛ یعنی مشکلاتشان را با کمک هم حل می‌کنند، عیب‌هایی که دارند را با هم در میان می‌گذارند و در رفع آن‌ها با کمک هم تلاش می‌کنند.

۱۱۷*«وَ مِمَّا رَزَقْنَاهُمْ يُنفِقُونَ» یکی دیگر از کارهای مؤمنین انفاق است. یعنی متوجه است که بخش زیادی از مال او برای انفاق کردن است. می‌فهمد که این‌ میزان پول نیاز ندارد و این پول به او داده شده تا در بانک خدا سرمایه‌گذاری کند و به مقام جدیدی برسد.

۱۱۶*اگر فرد بیش از اداره‌ی زندگی‌اش پول داشت، بنا را بگذارد بر صدقه و مطمئن باشد که در این معامله، خدا جیب او را خالی نمی‌گذارد.

۱۱۵* انسان با اطاعت فرمان می‌تواند راه و سبیل را برای خود باز کند؛ با نماز، صدقه، کمک به دیگران، استغفار در نماز شب، تواضع، خیرخواهی و … و گاهی فردی با یک غیبت، تهمت، به هم ریختن یک خانواده و … راه را بر خودش می‌بندد.

۱۱۴* اگر کسی به واسطه‌ی اعمال خود گمراه و از سبیل خارج شد، دیگر نمی‌گذارند که در مسیر قرار بگیرد، گرچه ممکن است ظاهراً در سَبیل باشد؛ به همین دلیل توفیقات از او سلب شده، با نکبت‌ها همراه است، موفق نیست، قلبش نورانیت ندارد، همه‌ی کارهایش پیچیده می‌شود.

۱۱۳* « لاَ نُكَلِّفُ نَفْساً إِلاَّ وُسْعَهَا» را به دو صورت می‌توان معنا كرد: یكی این كه وقتی نفس وسیع شد، بعد تکلیف را برای فرد در نظر می‌گیرند، دیگری این که فردی را که خالصانه طاعت انجام داد، او را یک مرحله بالاتر می‌آورند؛ مثلا توفیق نماز شب را نصیب او می‌کنند.

۱۱۲* گاهی تکالیف به نحوی که ما گمان می‌کنیم نیستند. تکالیف با مسائل دیگری مرتبط‌اند و وسعت و ضیق هم مربوط به همان مسائل است.

۱۱۱* نفسِ فردی که در مسیر طاعت و بندگی قرار گرفته، با هر طاعتی وسعت پیدا می‌کند و این وسعت، فرد را در قبول طاعت بعدی یاری می‌کند. این نکته‌ی بسیار مهمی است که نفس به دلیل طاعتی که انجام می‌دهد، برای طاعت بالاتر وسعت پیدا می‌کند. یکی از دلایل این وسعت اخلاص است، یعنی […]

۱۱۰* گاهی فردی پنجاه سال است بر سیدالشهداء-علیه‌السلام- گریه می‌كند، ‌ولی ظرف وجودی‌اش به اندازه‌ی یك استكان است، چون دروغ و‌ تهمت را کنار نگذاشته، چشم‌چرانی را ترک نکرده؛ به او طاعت می‌دهند، ولی سطح معنوی و طاعتش را بالا نمی‌برند، نفسش را وسعت نمی‌دهند، همان گناهان را انجام می‌دهد، به زیارت امام رضا –علیه‌السلام- […]