۳۵۱* خدا آن ولایت را که تعریف کرد، ما باید در پرتو آن ولایت قرار بگیریم «آمنوا و عملوا الصالحات…ایهاالذین وامنوا » تعریف ولایت همین است و شما مواظبت کنید که ولایت از بین نرود که شهردار بشودخدا، رئیس جمهور می شود خدا! رئیس جمهور آمده همه منتظر تغییرند.هر رئیس جمهور که آمد، تورم دو […]
۳۵۰* علم کجاست؟ یک نفر که می خواهد علم داشته باشد باید خوش نیت باشد. اگر خوش نیت نباشد علمش زیاد نمی شود.کتاب زیاد می خواند ولی علم پیدا نمی کند.علم اینها نیست علم آن عصاره است که پیدا نمی شود.
۳۴۹* برای پولدار شدن باید بین الطلوعین بیدار باشد و ذکر بگوید و نماز شب بخواند تا پولدار شود و گرنه باید همش برود تا به پولداری برسد، باید هی کلاه سر مردم بگذارد. باید حقه بازی کند و باید چه سختی‌هایی بکشد تا پولدار شود.
۳۴۸* بهشت را خدا با طاعت داده نه با نافرمانی.
۳۴۷* خداوند زندگی را بر اساس دو قسم تعریف کرده؛ یکی بر اساس ولایت و یکی بر اساس اطاعت.
۳۴۶* اگر بر اساس آنچه که خداوند آورده، آدم زندگی نکند و بر اساس عقل خود و خودمداری زندگی کند، زندگی اش بی فایده خواهد بود چقدر از عقلای قم فکر کردند تا یک راه‌حل درستی برای زندگی کردن پیدا کنند، ولی پیدا نکردند و روز به روز زندگی ناآرام تر و قرصهای اعصاب بیشتری […]
۳۴۵* خداوند عالم نظام هستی را تعریف کرده و هیچ تغییری در آن به وجود نیاورده، بنابر آن تعریفی که خدا کرده ، اگر انسان در آن دایره قرار بگیرد، و زندگی اش بر اساس آن نظام هستی باشد، زندگی بسیار آرام و پر خیر و بدون مانع خواهد بود.
۳۴۴* آقای بهجت فرمود: هر کاری خواستید بکنید، ببینید خدا راضی است؟ امام زمان راضی است؟ بسم الله! اگر نه رها کن. هیچکار دیگری نمی خواهد انجام بدهی،فقط وظیفه ات را انجام بده.
۳۴۳* ببینید پنج دقیقه بخواهید نماز بخوانید سنگین است ولی یک ساعت این جا پرسه بزنم یا با یک نفر گعده بگیرم، بگویم که چند تا تصادف اون جا شده، فلانی جیبش را زدند، فلانی دیدی تک چرخ بلند کرد چه جوری ویراژ داد. اینها را که می گویم کیف می کنم، می خندم، خسته […]
۳۴۲* چی میشه که هر موقع هر چیزی برای خانه می‌خواهی به موقع به تو می دهد. خدا شاهد است که به تو می دهد. خدا چشم به این قشنگی را مگر به تو نداده؟ اگه تو سوال کردی اصلاً چه خبر داشتی، آن موقع دست به این قشنگی به تو داد. کِی تو می […]
۳۴۱* اگر قرار است درس بخوانی خوب بخوان، اگر قرار است ورزشکار بشوی، خوب ورزش کن.اگر قرار است پول در بیاوری، از راهش پول در بیار، برو با جدیت پول در بیار. اصلاً این جهاد است که تو انجام می دهی.
۳۴۰* بیچارگی مردم و اذیت شدنشان به خاطر بزرگ شدن دنیا در نظر آن‌ها است، ولی مؤمن این‌طور نیست. تابلوی مؤمن این است كه: آنچه خدا داد متاع است و استفاده می‌كند؛ معنای متاع هم معلوم است، ولی به آنچه برایش می ماند توجه ویژه می‌کند.
۳۳۹* اگر فردی درک کرد كه دنیا متاع است، دست به دست می‌شود، امروز هست، فردا نیست، از بین می‌رود، فاسد می‌شود، باید به طور کامل از دنیا استفاده كند. خوراک می خواهد، پوشاک می خواهد، نیاز به ازدواج دارد و … همه‌ی اینها باید باشد، ولی باید بداند آنچه از دنیا برای آخرت می‌فرستد […]
۳۳۸* هُم يَغفِرُونَ؛ این یک صفت آخرتی است، ولی دنیایی‌ها می‌گویند:«تا آخرش هستم، بیچاره‌ات می‌كنم، حرفم را به تو ثابت می‌كنم و…» چون این فرد اهل دنیا است و در دنیا باید این‌طور باشی تا كارت جلو برود؛ باید بایستی، برخورد كنی، قدرتت را نشان بدهی، چون این‌جا تنازع بقا است؛ مثل باغ وحش، ولی […]
۳۳۷* اهل دنیا آثارشان مشخص است: مدام از دنیا صحبت می‌كنند، اینها گران شد، اینها را از دست دادیم و … ولی اهل آخرت دغدغه‌ها و زمینه‌های فكری متفاوتی دارند: نماز چه شد، اخلاقم چه شد و …
۳۳۶* «وَ أَقَامُواْ الصَّلَوةَ» مؤمن در میان فرمان‌های پروردگار، بسیار مواظب نماز است و بر نماز تاکید دارد. این را می‌توان از وضوی او، از زمان نماز او، از خود نمازش، از به جماعت نماز خواندنش، از تعقیبات نمازش متوجه شد.
۳۳۵* توجه داشته باشید که نماز واجب مانند راه رفتن است، اما نمازهای مستحبی مثل نماز جعفر طیار، نمازهای ائمه-علیهم‌السلام- و نماز استغاثه به حضرت زهرا-سلام‌الله‌علیها- مانند پرتاب شدن است و انسان را به مقام بالاتر می‌رساند.
۳۳۴* کوشا بودن در نماز از علامات مؤمن است. روایت است که اگر کسی وضو گرفت بلافاصله دو رکعت نماز بخواند که اگر این کار را نکند، جفا کرده و هنگامی که نماز خواند، دعا کند، اگر دعایش مستجاب نشد، در حقش جفا شده است.
۳۳۳* اگر کسی به واسطه‌ی اعمال خود گمراه و از سبیل خارج شد، دیگر نمی‌گذارند که در مسیر قرار بگیرد، گرچه ممکن است ظاهراً در سَبیل باشد؛ به همین دلیل توفیقات از او سلب شده، با نکبت‌ها همراه است، موفق نیست، قلبش نورانیت ندارد، همه‌ی کارهایش پیچیده می‌شود.
۳۳۲* یكی از دلایل بهره نبردن از قرآن، اعتماد نداشتن به قرآن است. وثوق و اطمینان به قرآن، اصلی‌ترین مسئله است كه موجب می‌شود قرآن بر فرد تأثیرگذار شود. اگر فرد زیاد قرآن بخواند، این اطمینان در او حاصل می‌شود.